Real Solar System + Realism Overhaul + RP-0

[DragonsNightmare]

No, miło znaleźć kogoś, kto lubi radzieckie/rosyjskie pojazdy.  Jak nie będę czegoś wiedział, to już wiem do kogo się zwracać.

@winged: Cóż, wypróbuję ten patent z wyłączaniem wektorowania ciągu niektórym silnikom. Ale to i tak już moja ostatnia próba, Saturn już nieco mi się przejadł, będę go używał raczej, ale nie mam zamiaru robić lepszej repliki.

[Sobol]

Pierwsza rozgrywka w karierze. I pierwszy lot załogowy na orbitę jakoś dziwnie przypomina te realne:
Na platformie startowej

Separacja bocznych silników

I wykończenie orbity (człon deorbitacyjny)

Misja zakończona powodzeniem lądowaniem "gdzieś na Pacyfiku" Do kasy wpłynęło 87k, można spokojnie latać dalej.

[DragonsNightmare]

Heh, Realism Overhaul nieco przymusza do budowania prawdziwie wyglądających rakiet. Gra na modzie RSS bez RO jest mocno trudna(ale da się, Maciuś nie ma RO a i tak potrafi dolecieć i wylądować niemalże na każdym ciele Układu Słonecznego, co bardzo podziwiam), a RO paradoksalnie ułatwia grę. Do wyniesienia lekkiego ładunku na orbitę nie trzeba stosować już wielkich potworów, wystarczy dobrze pomyślana, niewielka dwustopniowa rakieta. Sam mam zamiar zbudować coś w podobie do N1 podczas lotu na Księżyc.

Powiem też, że mi o wiele bardziej podoba się odtwarzanie prawdziwych rakiet niż wymyślanie koła na nowo. KSP ma o tyle dobrą fizykę, że dokładnie odtworzone rakiety mają mniej więcej te same parametry co oryginały(w moim wypadku mój Saturn IB jest nieco słabszy niż oryginał).

Edit: winged, wielkie dzięki za radę z wektorowaniem ciągu, wyłączyłem wektorowanie dla czterech wewnętrznych silników i zostawiłem tylko dla tych zewnętrzych i jest już duża poprawa. Rakieta nieco topornie reaguje na zmianę kierunku lotu, lecz jest już dużo stabilniejsza i nie giba się. A ja podejrzewałem, że to łączenie statku z członem S-IVB. Cóż, poprawiłem owiewkę na silnik drugiego członu i dodałem stateczniki i na tym już kończę poprawki mojego Saturna IB. Cyknąłem jeszcze zdjęcie podczas lotu:


Wdarł się komunikat o spadochronie, ale zauważyłem to dopiero po wyłączeniu KSP. Tym razem nie udało mu się osiągnąć orbity, lecz zabrakło troszeczkę DeltaV do jej osiągnięcia, więc nie jest źle.

[SPS 22]

Po kilku przeróbkach udało mi się zrobić całkiem niezłą replikę Delty II 7925.Dopalaczy nie skracałem i zostawiłem jak jest, aby ciąg się zgadzał.
Mimo to odbyłem dwa próbne loty na orbitę, dwa na księżyc i ostatni, który był ostateczną próbą.Lot na marsa.W każdym locie wynosiłem niewielkiego satelitę testowego.






Lot na marsa zakończył się prawie sukcesem.Rakieta spisała się świetnie, lecz satelita miał poważny błąd konstrukcyjny w postaci statycznych paneli słonecznych.Wcześniej nie był to problem, ale przy dalekim locie maszyna odwróciła się od słońca, straciła zasilanie i minęła marsa w odległości 75 000 kilometrów.

[DragonsNightmare]

Nom, ta replika wygląda całkiem ładnie, całość wygląda niemalże jak Delta II, brawo. Ja sam obrałem sobie za cel rakiete Mołnia 8K78M. Ta nośna wyniosła m.in. sondę Łuna 9, która jako pierwsza miękko wylądowała na obcym ciele niebieskim(w tym wypadku na Księżycu). Sama rakieta przypomina mocno Sojuza, bo to ta sama baza.

[winged]

Zmieniłem mocno pierwszy człon Saturna IB. Teraz nie jest on już w kształcie cylindra ale taki jak w realu:


Zauważyłem, że nawet niewielka zmiana (na poziomie ludzkiego błędu) trajektorii pierwszego członu powoduje, że udźwig spada z 21 do 17t.



A przy okazji jeśli zastanawiacie się za jaką następną rakietę się zabrać znalazłem to:

Jest datowane na 1995r więc paru rakiet tu nie ma. Powiększcie sobie bo to ma 4000x5000 pikseli.

[Moskit]

Wariaci. 

Podziwiam Waszą dokładność.

[DragonsNightmare]

Tak, teraz faktycznie ładnie wygląda i dużo realniej. Co do tej trajektorii to ja sam także to zauważyłem. Przy pierwszym locie moją wersją za pomocą członu S-IVB udało mi się bez problemu osiągnąć orbitę, nawet nieco paliwa zostało w nim, za drugim razem z identycznym ładunkiem człon S-IVB orbity już nie osiągnął, zabrakło nieco DeltaV. A jedyne co dodałem to stateczniki w dolnym członie, które chyba nie zmieniły tak mocno udźwigu?

A co do tej planszy, to dzięki, jest w czym wybierać teraz 

I jeszcze jedno, ma ktoś pomysł, jak zbudować prom kosmiczny? Sama budowa to nie problem, ale powrót do atmosfery jest sporą zagadką dla mnie. Bez osłon termicznych spali się, a czy są jakieś proceduralne osłony termiczne, które dostosują się do kształtu pojazdu?

[SPS 22]

No i udało mi się zrobić przyzwoicie wyglądającą wersje Mars Pathfinder z łazikiem.Całość wymaga jeszcze trochę poprawek.Lądownik trzeba wyposażyć w kamery, a łazik w antenę i o ile kraken pozwoli to jeszcze dziś całość poleci na marsa.Jedynym problemem póki co są bugi sporadycznie niszczące mi łazik po oddzieleniu od lądownika.






Panie kamils096 jeżeli chodzi o promy to wcześniej próbowałem swoich sił ze stockowymi częściami Mk3 i albo jestem za głupi, albo z FAR i Dedlyreentry budowa i lot takiego promu jest że tak powiem trudna właśnie przez DRE.Dlatego pobrałem sobie dwa gotowce Buran 1.01 Bobcata i STSa którego używał Bob Fitch w swoich odcinkach.Mają swoje osłony termiczne więc spalenie im nie grozi, ale jak już mówiłem to gotowce.Można też zwiększyć wytrzymałość części na temperaturę w cfg. ale nie próbowałem tego.

[Sobol]

Nie wiem czy w RSS da się to zrobić ale pamiętam, że w którymś z odcinków Moskit wracał promem z orbity z DRE i chyba przez przypadek udało mu się wykonać coś co wykonywały realne promy czyli schodzenie tzw metodą esowania, polega to na zmianie w odpowiednim momencie krawędzi natarcia czyli po prostu wykonaniu odpowiedniego zwrotu, jeżeli znajdę to dorzucę grafikę

[DragonsNightmare]

Wiem, promy manewrują na boki w celu wytracenia prędkości, ale przecież w realu też mają osłonę termiczną. Nie da rady zwolnić z ponad 7km/s tylko manewrując na boki i osłona termiczna jest raczej niezbędna. Narazie jeszcze nie czas na promy, bo jestem na etapie pierwszych lotów załogowych i przygotowywania do lądowania na Księżycu(mimo iż misje sam ustalam, to staram się jednak zachowywać kolejność mniej więcej zgodną z historią, a zresztą sam też muszę potrenować przed lądowaniem na Księżycu i przetestować parę rzeczy), ale po Księżycu przyjdzie i czas na promy.

[Drangir]

Proceduralne skrzydla B9 chyba mają odpowiednią funkcjonalnosc.

[DragonsNightmare]

@SPS 22: Sama budowa czy lot to nie jest zbytni problem, najgorszy problem to właśnie powrót przez DRE. Wiem, że można wgrać gotowce, ale jakbym wgrywał gotowce to bym się nie bawił samodzielnie w rekonstrukcję rakiet czy innych rzeczy. W RSS+RO cenię sobię to, że mogę samodzielnie tworzyć rekonstrukcję, które zachowują się jak oryginały, wgranie gotowca to już żadna zabawa. Cóż, jak dojdę do promów to będę kombinował, aczkolwiek rozwiązanie ze zmodyfikowanymi częściami promów z większą tolerancją na ciepło też rozważę.

Edit: Mi się udało posadzić lądownik na Księżycu. Sporo się namęczyłem, bo skończyło się paliwo do RCS i silniki nie miały możliwości regulacji ciągu, ale się udało. Oto zdjęcie:


Z tego co pamiętam, to sonda wylądowała na Morzu Przesileń blisko jego krawędzi.

Edit2: Ktoś ogarnia asysty grawitacyjne? Ciekawi mnie jak planety muszą być ułożone do asysty, czyli mam kalkulator transferowy i w nim wyliczam ułożenie planet do wykonania efektu Obertha, ale jak np. Mars musi był ułożony względem np. Jowisza, abym mógł wykorzystać jego asystę grawitacyjną?

[winged]

Moskit gra i nieświadomie cheatuje w RO

Serio, wyłapałem sporego buga. Ciekły wodór jest paliwem kriogenicznym (temp wrzenia: -253 stopnie Celsjusza) i będzie się wygotowywać nawet jeśli dodamy do niego kriogeniczny zbiornik. Jeśli zastanawialiście się kiedyś dlaczego sondy lecące w przestrzeń międzyplanetarną nie ciągną za sobą gigantycznego zbiornika paliwa to jest to właśnie ten powód.


Moskit wyszedł testowo na orbitę jakąś nową rakietą ale orbita była zła do lotu na Księżyc. Postanowił więc, ze przeczeka 7 dni i zrobi transfer w bardziej dogodnym momencie.
Zwróccie uwagę co było w 18:30 Moskit miał 7580 litrów ciekłego wodoru. 1litr ucieka średnio raz na jakieś 10-20 sekund (można zaobserwować). Przy tym tempie po jednej - dwóch dobach powinien być już bez paliwa. Gdyby Moskit zaczął warpować w widoku sondy paliwo uciekłoby w mgnieniu oka. Ale przeszedł do widoku Space Center bo stamtąd lepiej warpować.

No i w końcu w 20:20 wraca do widoku sondy. 7 dni uplynęło - zbiornik pokazuje 7579 litrów wodoru. Nic nie ubyło.


Normalnie do manewrów w głębokiej przestrzeni kosmicznej trzeba używać paliw hipergolicznych o isp nie przekraczających zbytnio 320s. Takich paliw używają sondy a w przeszłości chociażby statki z programu Apollo. Silniki korzystające z ciekłego wodoru i tlenu przekraczają 450s. Warpując w Space Center możemy cheatować i używać ciekłego wodoru także po wielu latach lotu.





kamils096 Mars nie nadaje sie do asyst grawitacyjnych w drodze na Jowisza. Tylko Ziemia i Wenus.

co jest niebezpieczne, bo ładunek prawie się spalił(owiewki miały niecałe 500 stopni)?

Muszę zweryfikować to co wcześniej napisałem. Faktycznie nie powinny się tak nagrzewać. Teraz wyszła wersja beta najnowszego deadly reentry i tam jest to poprawione.

[DragonsNightmare]

Tak też przeczuwałem, że Mars nie podoła, chociaż może dałby radę ze wspomaganą asystą. Niech będzie Wenus, czekam, aż Ziemia ustawi się względem niej, abym mógł dokonać transferu i co dalej, mam mam czekać aż będzie ułożona tez względem Jowisza odpowiednio? Nie robiłem nigdy asyst, bo w KSP to nie jest konieczne, ale w RO już muszę się nauczyć.

Ja już zniszczyłem sondę w atmosferze Wenus. Najśmieszniejsze jest to, że wszystkie manewry po dokonaniu manweru międzyplanetarnego robiłem za pomocą RCS. Powód był prosty - paliwo do silnika mi się wyczerpało, bo w poprzedniej misji na Księżyc zabrałem za dużo paliwa, a za mało RCS, w tej misji zabrałem za dużo paliwa RCS i za mało paliwa do silnika. Dokończenie transferu międzyplanetarnego jak i obniżenie Pe nad Wenus do atmosfery musiałem robić za pomocą RCS, podołał i sporo paliwa jeszcze zostało  Paliwo RCS to bodajże UMDH+NTO, zdaje się, że to samo, co było używane w statkach Apollo. Nie paruje i nawet mała ilość może dużo osiągnąć.