Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.


Wiadomości - Sobol

Strony: 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 28
316
Statki kosmiczne / Odp: New Horizons - RSS & RO Cinematic
« dnia: Śro, 15 Lip 2015, 08:08:20 »
Brawo! Piękna rzecz. Aż szkoda, że jestem dopiero na etapie przygotowywania instalki do RO :(, ale może już nie długo też coś zaprezentuję.

317
Fantastyczny pomysł. Podoba mi się wizualnie bardzo. Na twoim miejscu próbowałbym jakoś ograniczać części dla przyjemności gry. Mi z ubiozurem się udawało w ISS.

318
Dyskusje na dowolne tematy / Odp: Astronomiczne zdjęcie dnia (APOD)
« dnia: Czw, 09 Lip 2015, 08:12:27 »
Mogę się mylić, ale publikacja zdjęcia nastąpiła zapewne kilka dni po jego zrobieniu, a więc w momencie wykonania było 11 dni do przelotu :P

319
Inne gry / Odp: Katawa Shoujo (podobno 18+)
« dnia: Nie, 28 Cze 2015, 14:01:00 »
Ja w tę grę nie grałem, ale z opisu Kuby mogę powiedzieć jedno. Żyjemy w dziwnym świecie, w który mordowanie w grze na każdym kroku jest normalne i pożądane (dla mnie kompletna paranoja i odczłowieczenie). Lecz gdy ktoś "dotyka" trudnego tematu próbując sygnalizować problem społeczny i jego istnienie to jest dewiantem. Wybaczcie ale to zabijanie jest postępowaniem nieludzkim, a nie intymne relacje międzyludzkie.

320
Rakiety / Space Launch System na RSS+RO
« dnia: Nie, 21 Cze 2015, 20:22:51 »
Witam wszystkich. Chciałem się odrobinkę pochwalić co ostatnio naskrobałem w RSS. Zajęło mi to cały dzień, ale według mnie warto było. Zadanie było jasne: odwzorowanie Space Launch System. Przygotowanie instalki to normalne RSS+RO silniki chyba tylko z modu FASA reszta to Procedural Parts/Fairings i kilka gotowych paczek tekstur.

Na początek SLS block 1. Rakieta składa się z trzech stopni: standardowe boostery z programu STS, główny 45 metrowy człon z 4 silnikami RS25D/E (Ven's Stock Revamp), oraz trzeci człon DCSS używany w rakietach Delta z silnikiem RL 10. Sprawdzony udźwig na LEO (440/440) 67t.



SLS block 1B składa się również z trzech stopni. Pierwsze dwa takie same jak w SLS 1 trzeci natomiast to Earth Departure Stage z 3 silnikami J-2X i tutaj musiałem dopisać kawałek pliku .cfg według danych z wiki. Udźwig na LEO 104t. (420/420)



W tym starcie próbowałem ustawić MechJeb jednak z marnym efektem ale lot udało się uratować.



Kolejny jest SLS block 2, który wymagał najwięcej pracy ze wszystkich. Co prawda 2 i 3 moduł miałem już gotowy jednak zastąpienie boosterów Pyrios czymś własnej konstrukcji nie było proste. Trzeba było sięgnąć do początków tych dopalaczy, mianowicie do rakiet Saturn. Co prawda Pyrios nigdy nie zostały stworzone według zamysłu z tego programu to ja pozwoliłem sobie zastosować w nich najpotężniejsze silniki czyli F-1, które przy konfiguracji zbiorników typu Baloon-Cryo dały wręcz identyczne osiągi jak silnik Pyrios zaproponowany przez twórców RO. Dla porównania wrzucę fotkę z Pyriosem z RO i z moim.



Po lewej Pyrios z RO po prawej w moim wykonaniu. Jeszcze tylko krótko z jego testów oraz testów kompletnej rakiety. Niestety pierwszy test zakończył się niepowodzeniem ze względu na źle ustawione fazy i zablokowanie separacji 3 członu przez owiewki.



W teście SLS block 2 rakieta osiągnęła Ap = 380km oraz prędkość 4450m/s DeltaV pozostałe w zniszczonym trzecim członie wynosiło 3980m/s a więc spokojnie wystarczyło by do domknięcia orbity z załadowanym ładunkiem 135t.

Dziękuję za uwagę. To nie koniec rozwoju programu SLS pytanie tylko dokąd i co zaniesie?




321
A co jak wszyscy to ja też :P Pierwsze przymiarki do SLS



Obydwie wersje rozwojowe. Do tego jeszcze dziś w fazę testów wchodzi Block 1b i postaram się Pyrios z RO zastąpić jakoś proceduralnymi ale pewnie to się nie uda.

322
A propos czy tylko ja nie mogę zmieniać Kosmodromów? Nie mam ani znaczników ani ikony od zmiany tak jak wcześniej było. Czy może coś się w tej gestii zmieniło i po prostu nie wiem jak to zrobić?

323
Inne / Odp: Pokaż nam swój [cokolwiek]!
« dnia: Nie, 14 Cze 2015, 15:26:26 »
Taki tam inspirowany programami rozwojowymi wahadłowców.



Wejście w atmosferę bez zarzutów, niestety pierwsze lądowanie na spadochronach. Było to skutkiem drobnego niedopatrzenia.



Krótki lot udowodnił, że przejście przez atmosferę jest bezproblemowe, a wytrzymałość cieplna na poziomie 2 tyś. stopni to trochę za dużo. Przynajmniej takie jest moje zdanie.

324
Lądowniki załogowe, bazy, kolonie / Program Tantares
« dnia: Pon, 01 Cze 2015, 14:18:33 »
Część pierwsza "W obliczu apokalipsy"


Od niepamiętnych czasów Kerbin krąży wokół najwspanialszej gwiazdy Kerbolu. Ta idealna symbioza, połączenie odpowiedniego nachylenia oraz promienia orbity pozwoliły na rozwój naszej kerbalskiej cywilizacji. Od kilkudziesięciu lat penetrujemy nie tylko naszą matczyną planetę, ale także zapuszczamy się coraz dalej w otchłanie nieznanej przestrzeni. Jednak to wszystko według najbardziej utytułowanych naukowców wkrótce legnie w gruzach.

Wszyscy doskonale znamy, a przynajmniej Ci którzy zaznali rozkoszy orbitowania wokół Kerbinu okrągły twór geologiczny położony na jednym z naszych oceanów. Natomiast Ci, którzy nie orbitowali znają go na pewno z lekcji keografii. Keolodzy oraz fizycy od niepamiętnych czasów sprzeczają się o jego genezę. Niestety wydaje się, spór został rozwikłany. Ów twór zaczął wykazywać aktywność keologiczną. Zasolenie morza położonego w obszarze jego oddziaływania zaczęło drastycznie rosnąć, a średnia temperatura na przełomie miesiąca wzrosła o 2 st.  W celu weryfikacji tych danych wysłano na orbitę prom OWIDIO.


Co prawda pojazd już silnie wysłużony i pochodzi z poprzedniej generacji pojazdów to dane, których dostarczył nie dość że bezcenne to okazały się drastyczne.


Co prawda dane niskiej rozdzielczości jednak nie to było istotne. Załoga OWIDIO nadesłała obraz keologiczny miejsca zainteresowanie wraz ze skanem temperatury oraz aktywności sejsmicznej. Naukowcy są zgodni co do interpretacji tych danych. Pod powierzchnią naszej planety aż kipi. Wszystkie przypuszczenia, że ów krater jest blizną po uderzeniu asteroidy wzięły w łeb. Krater OWIDIO bo tak został nazwany na cześć statku dzięki, któremu rozwiązano spór o jego pochodzenie i istnienie prawdopodobnie niedługo znowu się uaktywni. Dane wysłane przez prom wskazują na olbrzymie nagromadzenie się ciekłych skał pod powierzchnią. Wszyscy pytają tylko: kiedy, za ile, jak prędko?

Odpowiedzi na te pytanie nie zna nikt. Jednak KSC już zaczęło się zastanawiać nad odpowiedzią na pytanie co jeśli wybuchnie? Wszyscy są zgodni to będzie koniec Kerbinu jaki znaliśmy do tej pory. Prawdopodobnie atmosfera zamieni się w gęsty czarny dym zmieszany z gródkami popiołu, a temperatura podniesie się do wartości, w których przestanie być możliwe jakiekolwiek życie znane naszej rasie.

KSC i jego zarząd poprzysiągł całej nacji Kerbalskiej, że bez względu na to co sie wydarzy My Kerbale utrzymamy naszą populację przy istnieniu. Pytanie czy można zaufać komuś kogo początki lotów wyglądały tak:


Jednak SOBKOS Company szybko podejmuje działania. Upublicznił projekty i zdjęcia z testów nowej rakiety nośnej oraz pojazdu testowego.


W KSC aż wrze. Zarząd powołał przeszło 300 grup roboczych o zadaniach między innymi brzmiących tak:
-Typologia planet;
-Typologia księżyców;
-Typologia przestrzeni kosmicznej
-Przyspieszenie i niekonwencjonalne rozwiązania napędowe.

Kerbalskie centrum uruchomiło chyba też wszystkie swoje dotychczasowe projekty, które od lat zalegały w garażach nie dokończone z powodu braku funduszy i ludzi do ich obsługi.


Czy zarząd KSC ma nas za idiotów? Czy oni uważają, że te dziwactwa uratują tysiące lat cywilizacji? Jakie będą dalsze losy Kerbinu? Jak ocalić wszystko to co udało nam się wytworzyć?

Koniec części pierwszej.

Więcej już niebawem.
 

325
Stacje kosmiczne / Odp: Stacje Kosmiczne Sobkos Company
« dnia: Pią, 29 Maj 2015, 16:32:41 »
Koniec coraz bliżej

Tak, tak wysoce prawdopodobne jest, że ISS zostanie już dziś ukończona. Jednak pewności nie mam więc wrzucam to co dziś się działo na orbicie. Po dzisiejszych misjach do wykonania zostało jeszcze wysłanie dwóch modułów stacji i dwóch modułów obsługujących. Zrezygnowałem natomiast z wysłania dwóch elementów ELC 3 i 4 oraz spektrometru. Z kilku przyczyn, ich wykonanie mi się nie podoba, nie są istotnym elementem stacji, nie przedstawiają dla mnie walorów wizualno-estetycznych.

Zatem do dzieła.


Na warsztat poszły dziś dwie misje, STS 129- ELC 1/2 (zamontowane tak, aby były choć odrobinę widoczne) oraz STS 130 czyli moduł TRANQULITY (Node 3) oraz znany wszystkim moduł CUPOLA. Pierwsza misja to istne piekło. Montowanie modułów na wyczucie, z każdej strony panele słoneczne i radiatory. Jednym słowem Quick i do skutku.


STS 130 to natomiast czysta precyzja podejście, w którym pomyłka o 20cm zaprzepaściłaby cale podejście. Wprawna ręka i oprzyrządowanie na szczęście dały radę. Pech- fakt dokowanie w ciemności, ale mam nadzieje, że to co potrzeba ujrzycie.


Na razie to tyle. Śledźcie wątek bo zakończenie już niebawem. Komentujcie i opiniujcie, a ja liczę, że uda mi się przygotować malutką niespodziankę na zakończenie.

[Post scalony: Sob, 30 Maj 2015, 13:41:59]
To już jest koniec

Niestety relacja będzie bez niespodzianki - jak wszyscy wiemy KSP jednak ma swoje ograniczenia. Z delikatnym opóźnieniem co prawda podług założeń tylko trzydniowym ale jednak stacja została ukończona. Chęć ukończenia była silna. Udało się, jednak nie bez głupich wpadek. Więc do rzeczy.


Dwa ostatnie loty promów kosmicznych. Na orbitę poleciały moduły RASSVET oraz LEONARDO


Po zadokowaniu LEONARDO szybki przelot na Japoński kosmodrom i coś podobnego do H II-A leci na orbitę z modułem HTV


I ostatni start Soyuz leci na orbitę by wykonać pamiętne dokowanie kończące budowę ISS


I ostatni rzut oka na ISS


Stacja po ostatnim dokowaniu miała 328 części. Miała gdyż po próbie ponownego uruchomienia KSP wszystko się wysypało. Co prawda udało mi się uruchomić ponownie lecz save się zbugował i na orbicie pozostały połączone moduły UNITY i ZENITH 1 także KSP wie kiedy może się wysypać. Dzięki wszystkim za uwagę mam nadzieję, że chociaż trochę udało mi się ucieszyć wasze oko widokiem ISS. Podejrzewam, że jeżeli chodzi o przyjaźń z 0.90 to już jest koniec. Co za tym idzie RSS chwilowo pójdzie w odstawkę.


326
Stacje kosmiczne / Odp: Stacje Kosmiczne Sobkos Company
« dnia: Nie, 24 Maj 2015, 17:38:12 »
Przygoda w Gujanie

W dzisiejszej rozgrywce zwiedziłem trochę świata :P To wszystko dzięki dwóm startom, które odbyły się z dwóch krańców świata. Pierwszy z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie, a drugi z Kourou w Gujanie Francuskiej. Dwie szybkie i przyjemne misje. Tak było oczywiście na orbicie bo na kosmodromie Kourou już tak kolorowo to nie wyglądało. Prototyp rakiety Ariane 5 powstał bardzo szybko. Dopracowanie jednak tego, aby pewnie dostać się z ładunkiem już takie proste nie było. Co prawda wymaga jeszcze poprawek wizualnych lecz swoje zadanie spełnia.

Może jednak po kolei. Zaczynamy więc od startu Sojuz z Bajkonuru, a na jego barkach wyniesiona zostanie śluza powietrzna POISK.


Po zadokowaniu modułu POISK przyszła pora na przedokowanie ratunkowego Sojuza oraz na zrobienie  porządków na stacji. Łącznie pozbyto się blisko 30 zbędnych części. Zdemontowano między innymi zbędne oświetlenie przy PMA1 i PMA2, nadmierne dysze RCS oraz pozostałości po mocowaniach taśmy. Poprawiono również lokalizację doku dla modułu RASSVET (nie jest ona idealna, ale pozwala już na poprawne skonstruowanie stacji)



Po tych kosmicznych eskapadach przyszła pora na ciężką pracę w VAB. Szła ona łatwiej niż się spodziewałem. Ariane 5 okazała się być prostą, ale skuteczną konstrukcją.


Moduł ATV mógł więc z powodzeniem dostarczyć racje żywnościowe na ISS. Jules Verne pozwoli na funkcjonowanie stacji przez kolejne długie miesiące.


To wszystko na dziś. Stacja ma już poważny tonaż oraz sporą liczbę części 255, ale póki co wszystko działa płynnie więc jesteśmy już na ostatniej prostej do jej ukończenia. Do wykonania zostało już tylko pięć lotów.

Komentujecie i opiniujcie, wasze wypowiedzi przynoszą wiele motywacji.

327
Stacje kosmiczne / Odp: Stacje Kosmiczne Sobkos Company
« dnia: Sob, 23 Maj 2015, 14:16:08 »
もっと科学。軌道上で希望。

I stało się. KIBO został skompletowany na orbicie. Po dzisiejszych lotach czeka mnie krótka zabawa z configami KAS. Wymuszone to jest koniecznością demontażu kilku już zbędnych elementów stacji oraz małymi naprawami. Prace obejmą: demontaż punktów zaczepienia taśmy na UNITY oraz ZARYA, przeniesienie doku do właściwego położenia również ZARYA, przemieszczenie kompletu dysz RCS z modułu ZARYA na HARMONY, demontaż drugiego kompletu oraz zmianę orientacji dysz RCS na module ZVEZDA. Przejdę jednak już do tego co dziś.


Czyli wykonane zostały dwie misje. STS 123 oraz STS 127. Na orbitę zostały wyniesione dwa elementy japońskiego modułu KIBO. Jednak Pierwszy lot cieszył się malutkim pechem i dokowanie przypadło na ciemną stronę Ziemi.


Natomiast drugi lot miał znowu pecha do dopalaczy, a wszystko to przez delikatną niedowagę całego zestawu. Rozwiązanie to samo co ostatnio i lecimy na orbitę.


Obydwa dokowania przebiegły bardzo sprawnie.


Nie wiem jak na Was, ale na mnie stacja robi wrażenie. Muszę się przyznać, że patrzę na nią czasem z lekkim niedowierzaniem.


Na koniec obiecane zestawienie modułów.


To tyle na dziś. Komentujcie, opiniujcie.


328
Stacje kosmiczne / Odp: Stacje Kosmiczne Sobkos Company
« dnia: Pią, 22 Maj 2015, 22:11:18 »
Kolejność nie taka ważna

Dzisiejszy lot to od samego początku problem, a że z problemem najlepiej się przespać tak też zrobiłem. Krótka kima i odpalamy od nowa KSP. Pierwsze co to poprawiam błędy z pierwszego podejścia i do dzieła.

Jak w tytule wspomniałem nieco zmieniłem kolejność startów. To wszystko z prostej przyczyny, aby zmniejszyć sobie ilość pracy. Dlatego też misje 123 i 124 zostały zamienione kolejnością. Dzięki czemu mogłem dzisiaj wynieść japoński moduł KIBO Pressurized Module.


W pierwszym podejściu lot szedł od początku pięknie. Do czasu kiedy okazało się, że adapter który zastosowałem okazał się za krótki. Całość operacji legła w gruzach jeszcze zanim prom zbliżył się do stacji gdyż z za małym adapterem moduł mógł się co najwyżej odbić od orbitera. Co za tym idzie dokowanie do ISS było nie wykonalne. Drugie podejście było również bez problemowe. Jednak japońska robota i wszystko się udaje.


Stacja od razu po przekroczeniu bariery 2,3 km od razu jest już bardzo dobrze widoczna.


Precyzja podejść w chwili obecnej jest już na wysokim poziomie, odejść z resztą też.


Stacja jest już coraz bliżej ukończenia.

Na koniec zapytanie moje do Was. Czy znalazłyby się osoby chętne na udział w przetargu? Celem byłoby wykonanie za pomocą Ubiozura na 0.90 ze stockowych części modułów: ExPRESS Logistics Carrier 1,2,3,4. Wymogi przetargu Każdy moduł musi składać się z 2 części czyli właściwego modułu wykonanego w Ubiozur oraz Chwytaka. Zachowanie masy i wymiarów obowiązkowe z granicą błędu nie większą niż 10%.
Ewentualne propozycje składajcie poniżej w postaci screena z kronala. Czekam do niedzieli do godziny 20:00 na odpowiedzi. W wypadku złożenia ofert zastrzegam sobie możliwość zastąpienia, któregoś z modułów przez swój własny. Ewentualny wybór modułów rozstrzygniemy w niedzielę o 20:01 na chacie.

Opiniujcie, komentujcie dzielcie się informacjami.


329
Stacje kosmiczne / Odp: Stacje Kosmiczne Sobkos Company
« dnia: Czw, 21 Maj 2015, 19:18:28 »
Ciemność, ciemność widzę

Po woli budowa ISS posuwa się do przodu. Co prawda cel zakończenia jej budowy do najbliższej środy wydaje się mało prawdopodobny ale będę próbował. Dokończyłem dziś już tworzenie wszystkich modułów czyli LEONARDO powstał. Dodatkowo popracowałem odrobinę nad wspomnianymi wcześniej pojazdami ATV i HTV co prawda są to na razie prototypy, ale bliskie ukończenia. Po tym zostaną tylko rakiety nośne co nie wyklucza ukończenia stacji w terminie. Dlaczego? Z prostej przyczyny powyższe nie są składowymi stacji, a tylko modułami transportowymi.

Zacznę jednak o tym co dziś. Zbyt wiele nie polatałem ale COLUMBUS dotarł na ISS i to najważniejsze. Niestety relacja z tej misji będzie uboga gdyż dokowanie przypadło na ciemną stronę Ziemi.


To ciekawe, ale tę misję wykonywał również prom Atlantis. Była to jednak jego przedostatnia misja do ISS.


Jak już wspomniałem całe dokowanie odbywało się w ciemnościach więc dokonanie wizualizacji go byłoby bardzo nieprzejrzyste. Sam manewr cumujący przebiegł sprawnie, jednak odejście od stacji nie koniecznie. Było nieco utrudnione ze względu na specyficzny kształt adaptera mocującego, który wymagał precyzyjnego odejścia w górę i do tyłu. Jednak jak się okazało nie to było najtrudniejsze. Właściwie to nie było nic trudnego, ale jak się spieszysz na orbicie to efekty łatwo przewidzieć. Wpakowałem się promem w i tak złożone panele słoneczne. Jak? Nie wiem, ale skończyło się ka-buuum i koniecznością wczytania quicksave'a sprzed oddokowania promu.



Tak prezentuje się ISS po dzisiejszej misji. Jeszcze tylko złożenie KIBO i otrzymacie kolejne zestawienie modułów. Jednak to nie prędko w końcu KIBO to w moim wypadku trzy loty, które trochę zajmą. Dorzucam wam screeny dwóch prototypów statków ATV i HTV odpowiednio mają 18 i 19 części. Cel, przeznaczenie, wymiary i inne dane techniczne polecam zaczerpnąć z zewnętrznych źródeł odstępstwa są jak w przypadku całego programu ograniczone do minimum.

ATV


HTV


@winged - lepiej nie będzie niestety. Nie wiem czy to ATM czy OponGL czy może obydwa naraz powodują takie efekty, bo bez obydwóch jest pieknie, ale wtedy nie ma opcji na blisko 400 części na orbicie.

@Kadaf - odpowiadając na pytanie z chatu. Stacja obecnie ma 248 części.

@Jack - RSS to nie kaszka z mleczkiem zwłaszcza, gdy tak jak ostatnio pisałem różnica 200 kg potrafi sprawiać ogromne problemy ze startem.

330
Stacje kosmiczne / Odp: Stacje Kosmiczne Sobkos Company
« dnia: Wto, 19 Maj 2015, 18:40:32 »
Blisko, blisko, coraz bliżej

Wszystko ma kiedyś swój koniec. Mi udało się w końcu zakończyć budowę kratownicy i dostarczyłem panele na ISS. Jesteśmy coraz bliżej kolejnego podsumowania etapu 8 modułów. Stacja prezentuję się już całkiem nieźle. Przede mną jeszcze skonstruowanie 3 pojazdów: modułu LEONARDO, europejskiego ATV i japońskiego HTV. Po za tymi trzema jeszcze pozwolę sobie dopracować KIBO, ale to już jedna maleńka zmiana w jego konstrukcji. Przejdę do tego jednak co działo się dziś.


STS 118 miło rozpoczęło rozgrywkę. Perspektywa wykonania dwóch ostatnich lotów montażu paneli była naprawdę budująca dzięki czemu zrealizowałem ja w ciągu niecałych dwóch godzin.


Jak wspomniałem wczoraj przez drobną pomyłkę nieco ułatwiłem budowę ISS, ale wymagało to wykonania dwóch takich samych lotów.


Po ukończeniu kratownicy i krótkiej przerwie na obowiązki domowe przysiadłem już tylko na jedną misję mianowicie, aby wykonać STS 120.


Misja miała na celu wyniesienie modułu HARMONY, ale od początku towarzyszył jej okropny pech. Start powtarzany kilku krotnie ze względu na dopalacze, które podczas startu niszczyły skrzydło promu. Dopiero solidne opóźnienie ich odrzucenia poskutkowało. (Zauważyłem, że gdy masa ładunku jest poniżej pewnej wartości właśnie dzieją się takie krzaki.) Potem jeszcze po warpie rozpadł się cały moduł PMA. Koniec końców jednak po tych problemach udało się wykonać misję. Zaowocowała ona też według mnie dość ciekawymi screenami.


Jak dla mnie ujęcie znad śluzy QUEST = perełka, żeby było ciekawiej gra mi podsunęła to ujęcie kiedyś przy zmianie statku.

@Robson - co do twoich wątpliwości każdy post jak dla mnie zasługuje na odpowiedź. Co do determinacji, zmieniłem podejście do kerbali po prostu każdego crasha  traktuję z lekceważeniem, a każde wyzwanie choćby najtrudniejsze 100%realnym do wykonania.

@Drangir - tak wiedziałem na co się piszę bo miałem też dużo już zrobione. Myślę, że szybciej niż ja i gra skończy się powodzeniem budowa ISS :P

@up - dzięki panowie jesteście bardzo motywujący ;)

Jak zwykle komentujcie, opiniujcie, dzielcie się swoimi spostrzeżeniami i uwagami.

Strony: 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 28