1
Stacje kosmiczne / SK – Othalla - Program kosmiczny „Pierwsza FAZA” - [STOCK]
« dnia: Wto, 13 Paź 2015, 23:10:51 »Część 1
Witam Państwa. Jako, że nie odezwałem się ani razu na forum, chciałbym aby moje przywitanie było doprawdy zacne. Formą wkupienia w łaski „forumowe” będzie relacja z budowy stacji kosmicznej, której plany powstały w kazamatach mojego chorego umysłu

Historia ta wydarzyła się w zacisznych pomieszczeniach KSC. Wtedy to dotychczasowy operator lotów Kerbalskich został przejęty przez Krisa vel „SeloD” Kerman, który to założył Space[craft] Design Industries Inc.
*Wszelkie twierdzenia jakoby „SD” było skrótem od „SeloD” są nieprawdziwe i będą zgłaszane jako insynuacje mające na celu przypisanie megalomańskich cech założycielowi.
Projekt stacji kosmicznej o kodowej, jakże oryginalnej nazwie ISS-1 miał w swym założeniu być tajnym projektem obiektu z wykorzystaniem dostępnych części, które odkrył zespół naukowców Kerbalskich podczas dziesiątków lotów na księżyce macierzystej planety. Jako, że plany zostały wykradzione i opublikowane przez niejakiego Martina „Das Schwindel” Kerman, zarząd SD Industries Inc. zdecydował o poinformowaniu opinii publicznej o swoich planach:
Rzecznik Prasowy: Oczywiście zamierzaliśmy podzielić się z Państwem tą informacją w odpowiednim terminie.
Media: W jakim konkretnie ?
RzP: Bliżej nieokreślonym.
M: Kiedy otrzymamy szczegóły techniczne?
RzP: Najszybciej jak to możliwe.
M: A chociaż założenia programu ? Jego nazwę?
RzP: Program będzie nosił nazwę „Pierwsza FAZA”. Głównymi założeniami programu są:
- Nauka dokowania dwóch bezzałogowych statków [ szpiegostwo przemysłowe od konsorcjum „FULLJE” Aby zobaczyć link - ZAREJESTRUJ SIĘ lub ZALOGUJ SIĘ przyp. red. ],
- Budowa stacji kosmicznej SK – Othalla będącej rodzajem platformy testowej dla przyszłych załogowych i autonomicznych misji kosmicznych,
- Test nowych technologii napędowych opartych o reaktor fuzyjny RF-1,
- Rozbudowa bazy MUNarnej o możliwość pozyskiwania surowców mineralnych z lokalnych złóż,
- Budowa bazy na Minmusie,
- Budowa stacji kosmicznych przesiadkowo-paliwowo-turystycznych na orbitach księżyców Kerbinu wraz z infrastrukturą hotelową na powierzchni j.w.,
- Docelowe przejście do programu „Druga FAZA” czyli lotów poza układ Kerbinu.
Tak właśnie wyglądał początek programu „Pierwsza FAZA”. Po legendarnej konferencji sztab Kerbalskich inżynierów zabrał się do projektowania. O dziwo pierwsze podejście do dokowania okazało się spektakularnym sukcesem co wiązało się ze zrealizowaniem pkt.1 "ot tak". Radości nie było końca, a jeden z pracowników odpowiedzialnych za konserwację powierzchni płaskich w KSC, w myśl zasady „…że ja nie dam rady?”, postanowił uświetnić sukces w taki oto sposób:
Jak można się domyślać Sontrey Kerman nie jest już pracownikiem SD Industries Inc.
Po otrząśnięciu się z szoku, zespół projektowy przystąpił do realizacji pkt.2 programu czyli dotychczas najtrudniejszego przedsięwzięcia.
Konstrukcja SK – Othalla oparta została na formie czteroramiennej z centralnym rdzeniem dowodzenia. Całość została wyniesiona na orbitę za pomocą podstawowej rakiety nośnej Jeroni 5 w konfiguracji odpowiedniej dla wynoszonego ładunku. Planowane parametry orbity oraz dane techniczne SK – Othalla przedstawiają się następująco:
- Załoga : Trzech Kerbali stałej załogi. Dodatkowo możliwość przyjęcia turystów i naukowców ( po uiszczeniu stosownej opłaty przyp. red. )
- Apoapsa 100km n.p.m.
- Periapsa 98km n.p.m
- V≈ 2245 m/s
- Ilość części: 473
- Masa: 72,07 t
- Pojemność akumulatorów: 9960
- Generatory fotowoltaiczne
- Reaktor Fuzyjny RF-1 ( tymczasowo )
- Monopropellant: ≈ 4790
- Paliwo ciekłe: ≈ 1440
- Utleniacz: ≈ 1760
Pierwszym elementem jaki znalazł się na orbicie docelowej został Moduł Dowodzenia.
Następnie dołączono moduł elektryczny wraz z modułem naukowym
oraz paliwowym. Moduł ten będzie miał zadania testowo – szkoleniowe w zakresie dostarczania paliwa dla przyszłych sond badawczych.
Ostatnim elementem niezbędnym do funkcjonowania SK – Othalla był moduł mieszkalny wyposażony we wszelkie udogodnienia cywilizacyjne.
Taaaak wsadźcie im jeszcze Termojądrowy Czajnik Bezprzewodowy!! - irytował się księgowy KSC na, wg. jego opinii, zbyt duże nakłady na przedmioty zbytku.
Tak przygotowana stacja była gotowa na przyjęcie pierwszej w dziejach Kerbinu załogi stacji orbitalnej:
- Jebiedah Kerman
- Ludgas Kerman
- Daala Kerman ( przez wzgląd na środowiska feministyczne )
Zwołano konferencję prasową, na której przedstawiono raport z budowy stacji orbitalnej oraz planu dołączenia, w celach testowych, reaktora fuzyjnego RF-1:
Rzecznik Prasowy: Po przeprowadzeniu udanej budowy stacji kosmicznej kolejnym krokiem będzie test reaktora fuzyjnego RF-1. Docelowym miejscem montażu będzie port modułu paliwowego jednakże na czas testu będzie on przyłączony do doku badawczego Clamp-O-Tron Jr.
Media: Ale wg. niezależnych ekspertów po podłączeniu do ww. portu stacja straci stabilność i jak wypowiedział się prof. Antuan Kerman cytuję… moment… o jest „Na podstawie modelu papierowego stwierdziliśmy z kolegami profesorami, że po podłączeniu reaktora stacja gibać się będzie bezwładnie”.
RzP: Mamy wykfalifikowany personel oraz stabilizatory dzięki czemu zminimalizujemy odchyłki.
M: A nie prościej zaimplementować system KAS Aby zobaczyć link - ZAREJESTRUJ SIĘ lub ZALOGUJ SIĘ i umocnić konstrukcję na orbicie?
RzP: Na obecnym etapie budżetowym proponowany przez Państwa system KAS stałby się, proszę mi wybaczyć grę słów, Katastrofalną Awarią Systemu. Nie stać nas na to ale w przyszłości jest to opcja, którą uwzględnimy. Dziękuję za uwagę.
M: Panie Kerman… Panie Kerman…
Jak powiedziano tak zrobiono. Podłączono reaktor do portu Clamp-O-Tron Jr i przeprowadzono testy z maksymalnym obciążeniem. Obciążenie utrzymywano przez kilka godzin. Testy przeszły pomyślnie pomimo lekkich problemów ze stabilnością lotu.
Autorem zdjęć był Jebiedah Kerman, który specjalnie w tym celu udał się na kraniec zasięgu Jet Packa. Dodatkowo nakarmił swój ukryty pierwiastek artystyczny.
Po zakończeniu testów przeniesiono reaktor fuzyjny RF-1 na miejsce docelowej pracy i uruchomiono w trybie optymalnym.
Jebiedah Kerman: „ ja pierdziele działa”
Na walnym zgromadzeniu zarządu SD Industries Inc. postanowiono wyposażyć stację kosmiczną w aparaturę do badania powierzchni Kerbinu.
Podsumowanie pierwszej części programu:
Stacja kosmiczna spełniła pokładane w niej nadzieje. Załoga i inżynierowie opanowali trudną sztukę dokowania, konstruowania pojazdów oraz manewrowania na orbicie Kerbinu, dzięki czemu ze spokojem można wyglądać kolejnych punktów programu „Pierwsza FAZA”.
Dziękuję za uwagę i zapraszam do komentowania
SeloD – prezes zarządu SD Industries Inc.
cdn.