Repliki pojazdów wojennych - słynne trio [by Kadaf]

[Kadaf]

Jak większość z was zauważyła, ostatnio bawię się w budowy replik. Tym razem nadszedł czas na najsłynniejsze pojazdy drugiej wojny światowej. Postanowiłem wykonywać serię po trzy pojazdy, produkcji amerykańskiej, niemieckiej i radzieckiej. Zaczniemy więc od trójcy amerykańskiej.

SŁYNNE TRIO

Willys MB

Pierwszym prezentowanym pojazdem jest najsłynniejszy samochód terenowy drugiej wojny światowej, Willys MB popularnie zwany Jeepem.

Pojazd ten był produkowany nieprzerwanie od roku 1941 do końca wojny, osiągając ogromną ilość 361 tysięcy wyprodukowanych egzemplarzy.

Czteroosobowy samochód o ładowności ćwierć tony miał całkiem niezłe własności jezdne. Napęd 4x4 był przenoszony przez trzybiegową skrzynię biegów (bieg drugi i trzeci zsynchronizowany), z wyjątkowo na tamte czasy mocnego silnika. Silnik ten to czterocylindrowy, dolnozaworowy klamot o nazwie "Go-Devil" o pojemności 2.2 litra i mocy 60 koni mechanicznych. Tak duża moc umożliwiała rozpędzenie auta do niemal stu kilometrów na godzinę, oraz była więcej niż wystarczająca do pokonywania bezdroży.

Willys MB posiadał z tyłu koło zapasowe, uchwyt na kanister, oraz hak przystosowany do ciągnięcia armaty 37 mm. Na wcześniejszych zdjęciach widać również łopatę w uchwycie po lewej stronie pojazdu.

Generał Eisenhower mówił, że wojnę wygrały trzy narzędzia; Willys, samolot Dakota i barka desantowa. Generał Patton Willysa uwielbiał rezygnując z odpowiedniego dla jego rangi Dodge command car, na rzecz Willysa. Auto w rzeczy samej było bardzo dobre. Jedyne jego wady to skłonność do wywrotek (niezwykle niebezpiecznych ze względu na brak pałąka), oraz ciasnota. Można by tu dodać też łatwo zamakający aparat zapłonowy, oraz całkiem spore spalanie w okolicach nawet 20 litrów paliwa na sto kilometrów.

Dodge WC 51

Kolejnym prezentowanym pojazdem jest ciężarówka Dodge WC 51 popularnie zwana Dodgem trzy czwarte. Nazwa ta pochodzi od jego fabrycznej ładowności 750 kilogramów.

Wyprodukowano niemal sto tysięcy egzemplarzy tego najpopularniejszego modelu Dodge'a. Napęd na wszystkie koła (z możliwością odłączenia, podobnie jak w Willysie, przedniego napędu) zapewniał całkiem niezły sześciocylindrowy silnik rzędowy o mocy 92 koni mechanicznych i pojemności 3.8 litra.

Oczywiście znacznie cięższy od Willysa nie mógł się z nim równać zdolnościami jezdnymi, jakkolwiek duże koła i prześwity robiły z niego najlepszą lekką ciężarówkę, jaka była wykorzystywana na wszystkich frontach ostatniej wojny. W przeciwieństwie do "Jeepa" Dodge 3/4 jest samochodem niezwykle wręcz wygodnym i autentycznie przyjemnym w prowadzeniu.

Prawdopodobnie jedyną wadą tego pojazdu jest spalanie oscylujące w okolicach 30 litrów. No cóż, coś za coś.

Sherman M4

Amerykański czołg średni. Wszedł do produkcji w roku 1942 i wyprodukowano 50 tysięcy egzemplarzy rozmaitych wersji.

Charakterystyczną cechą tego czołgu był fakt, że była to maszyna zaprojektowana wyłącznie jako czołg wsparcia piechoty, natomiast nie broń przeciwpancerna, czego wielu by się po czołgu spodziewało. Początkowo lubiany Sherman z czasem, gdy na froncie po stronie niemieckiej pojawiły się czołgi typu Tiger i Panther, okazał się być całkowicie niewystarczający.

Napęd stanowił bardzo nietypowy silnik, bo silnik... lotniczy. W Shermanie pod pancerzem tkwił dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy chłodzony powietrzem o mocy 400 koni mechanicznych. Silnik niezawodny i wytrzymały, z jedną malutką wadą, która dała Shermanowi przydomek "Ronson" (producent popularnych zapalniczek benzynowych). Brało się to z tego, że w razie trafienia w tył, Sherman bardzo często stawał w ogniu spalając swoją załogę.

Armata m3 kaliber 75 mm była zbyt słaba do walki z najnowszymi czołgami niemieckimi, które za to nie miały żadnego problemu z przebiciem pancerza Shermana. Dlatego właśnie podczas spotkań pancernych amerykańska taktyka polegała na atakach grupowych. Wiadomo, nawet Tiger dupa, gdy Shermanów kupa. Oczywiście prowadziło to do ogromnych strat własnych, dlatego zawsze, gdy istniała taka możliwość, to po namierzeniu bardziej powolnego czołgu niemieckiego następował rozkaz wycofania Shermanów i wezwania wsparcia lotniczego, bądź artylerii.

Do zalet Shermana M4 należy wymienić przede wszystkim ilość wyprodukowanych egzemplarzy, oraz niezawodność. Jako czołg wsparcia piechoty sprawiał się wyśmienice atakując słabo umocnione pozycje wroga. Wady wspomniałem wyżej, ale nie zmienia to faktu, że Sherman jest czołgiem słynnym i używanym przez aliantów na wszystkich frontach drugiej wojny światowej.



Byłbym zapomniał, modyfikacje i parametry. Więc tak, mody których użyłem w serii powyższych pojazdów to:

Procedural Wings
Smoke industries
KAS
Surface Light
Kerbpaint
ORAZ
Wspaniały zestaw kół i reflektorów przygotowany przez użytkownika Elementary

Parametry:
Willys MB         160 części.
Dodge WC 51  231 części.
Sherman M4    763 części. I tak, on jeździ. A jeździ dzięki ukrytym pod podwoziem kółkom wysuwanym na siłownikach Smoke Industries.

[Alek.pl]

Po prostu super 

[Chopins]

Sherman M4! po prostu cudo!! aż mi ślinka cieknie ^^

[Paweł 2]

Świetnie odwzorowane modele. Czekam na dalszy ciąg.

[MrRzepa]

Olać jakieś nudne ciężarówki.... CZOŁG!!!

Replika jest osom, ale mam dwie małe uwagi co do opisu:
1. Czołg do wsparcia piechoty, a nieprzeznaczony do walki z innymi pojazdami tego typu to koncepcja pozostała z Wielkiej Wojny. Wysoki dowództwo USA nie ufało czołgom, stawiało raczej na walkę oddziałami piechoty. Efektem tego był prawie całkowity brak rozwoju tych maszyn podczas dwudziestolecia międzywojennego. Nic dziwnego, że Christiemu nie udało się sprzedać nic w ojczyźnie.
2. Jak już przy Christiem jesteśmy. Silnik lotniczy w czołgu to również nic niezwykłego. Pierwsze radzieckie czołgi szybkie (BT, bazujące na projekcie Christiego*) takie miały. Podobnie sprawa wygląda z silnikami Rolls-Royce'a w czołgach brytyjskich. Również lotnicze.


*Rzepowa ciekawostka czołgowa na dziś: Zawieszenie Christiego polegało na tym, że czołg po twardej drodze miał jechać na kołach, a po dotarciu na pole walki zakładano gąsienice. Ewolucją tego jest zawieszenie T-34. Polska miała zakupić prototyp z prawami do produkcji, ale do transakcji nie doszło.

[Kedorlaomer]

Świetne repliki! M4 wygląda niesamowicie!
Warto zerknąć na Youtube i oglądając współczesne filmiki o M4, posłuchać z uwagą tego, jak wspaniale brzmi ten 9-cylindrowy, lotniczy silnik. Późniejsze wersje miały jeszcze inne motory, co było podyktowane zwiększeniem masy i w związku z tym niewystarczającą mocą.
M4 miał napędzane przednie koła gąsienic, co oznaczało, że wał napędowy ciągnący się od skrzyni, był baaardzo długi

[Kadaf]

Nadszedł czas na publikację następnej trójki słynnych pojazdów z okresu drugiej wojny światowej. Tym razem produkcji niemieckiej!

SŁYNNE TRIO

Pierwszym prezentowanym pojazdem jest

VW Typ 82 Kubelwagen

O tym samochodzie mogę wam napisać sporo, ponieważ znam go poniekąd na wylot. Więc pokrótce - powstanie. Typ 82 jest terenową konwersją "garbusa", oraz pierwszym seryjnie produkowanym Volkswagenem. Tak, "garbus" powstał jedynie w kilku egzemplarzach reprezentacyjnych, ale jego produkcja seryjna została uruchomiona zdecydowanie później niż Kubelwagena. Nie mogę nie wspomnieć, że konstruktorem samochodu był Ferdynand Porsche.

VW Typ 82 zdecydowanie różnił się od dowolnego pojazdu w tamtych czasach swoją unikalną konstrukcją. Po pierwsze nie posiada ramy. Cała konstrukcja w tym samochodzie jest konstrukcją samonośną. Posiada niezależne zawieszenie wszystkich kół, oraz umieszczony z tyłu czterocylindrowy silnik w układzie boxer chłodzony powietrzem. Trzeba otwarcie przyznać, że moc silnika jest bardzo niewielka, w zależności od wersji 17 do 19 koni mechanicznych. Wydawało by się, tragedia, jednak nie. Dzięki samonośnej konstrukcji Kubelwagen jest znacznie, znacznie lżejszy od Willysa. W miarę krzepki jegomość bez żadnego problemu jest w stanie podnieść przód auta w powietrze. Auto posiada też czterobiegową skrzynię biegów. By uprościć i zwiększyć jej wytrzymałość zrezygnowano z synchronizacji jakiegokolwiek biegu, co powoduje, że do obsługi jest trudna wręcz piekielnie. Ciekawostką jest fakt, że posiada ona automatyczną blokadę dyferencjału, coś co do seryjnej produkcji samochodów terenowych weszło w standardzie dopiero kilkadziesiąt lat później. Dodatkowym niespotykanym rozwiązaniem jest zastosowanie zwolnic, na wskutek czego Kubelwagen ma prześwity lepsze od dowolnego produkowanego w tamtych czasach (i znaacznie później) pojazdu.

VW Typ 82 jest samochodem stosunkowo wygodnym. Czteroosobowa kabina w której siedzi się dość nisko, oraz, kolejny ewenement. Za tylną kanapą znajduje się całkiem przestronny bagażnik. Coś co nie zaświtało żadnemu innemu konstruktorowi pojazdów w tamtych czasach.
Z przodu za kołem zapasowym znajduje się wlew paliwa. Kolejnym sprytnym rozwiązaniem jest rzecz wydawało by się banalna, bo po prostu średnica. Średnica wystarczająca by móc tankować Kubelwagena bez użycia lejka bezpośrednio z kanistra, a nawet z węża strażackiego. Zbiornik - 30 litrów.

Z lewej strony auta zarówno z przodu jak i z tyłu zamocowano światło przeciwlotnicze patentu Notek. Całkiem pomysłowa konstrukcja zabezpieczająca przed możliwością wykrycia z samolotu auta poruszającego się w nocy.

Na błotnikach tylnych dwudziestolitrowe kanistry. Trzeci kanister był mocowany we wnęce z przodu pojazdu. Kolejną ciekawostką tego niemieckiego samochodu jest jego nadzwyczajny zasięg. Niewielki silnik wypija zaledwie 8 litrów paliwa na sto kilometrów, więc po napełnieniu zbiornika głównego i kanistrów zasięg Kubelwagena wynosi niemal 1000 kilometrów! Jest to wynik przewyższający dowolny aliancki samochód w sposób wielokrotny.
Jedyną znaczącą wadą auta jest posiadanie jedynie tylnego napędu. Dzięki zwolnicom i blokadzie dyferencjału Kubelwagen jest w stanie niemal dorównać Willysowi na twardym, górzystym podłożu, jednakże grząskie błota, a przede wszystkim sypki piasek, to podłoża dla tego samochodu zabójcze.
Na sam koniec - ilość wyprodukwanych egzemplarzy wyniosła około 50 000 sztuk.

Opel Blitz

Jest to najpopularniejsza niemiecka ciężarówka z czasów wojennych, można by powiedzieć, koń pociągowy niemieckiej armii. Ciekawostką jest fakt, że pod maską Blitza pracował sześciocylindrowy, benzynowy silnik amerykański produkcji General Motors. Powodem takiego stanu był fakt, że firma Opel została przez koncern GM wykupiona pod koniec lat dwudziestych, a tuż przed wojną niemcy bezkompromisowo przejęli fabrykę, więc również i produkcję silników.

Silnik dysponuje mocą 68 koni mechanicznych, a jego pojemność to 3,6 litra. Prezentowana wersja to najpopularniejsza " trzytonówka", bo taką miała ładowność. Cóż, po raz kolejny moc nie powala... Przeniesienie napędu odbywało się za pomocą czterobiegowej skrzyni biegów na oś tylną. Sztywny most wyposażono w podwójne koła, czyli tak zwane "bliźniaki". Jakkolwiek powstała wersja z napędem również na oś przednią, jednakże samochodów tych zawsze było za mało.

Przed błotnikiem lampa przeciwlotnicza Notek, taka sama jak w Kubelwagenie.

No i oczywiście przestronna paka za dwuosobową kabiną.

Wyprodukowano przeszło sto tysięcy egzemplarzy tej ciężarówki w rozmaitych wersjach nadwoziowych. Była sprzętem cenionym ze względu na swoją niezawodność, jakkolwiek najpopularniejsza wersja z napędem tylko na oś tylną zdecydowanie ustępowała własnościami terenowymi ciężarówkom alianckim.


A więc pora na czołg...

Panzerkampfwagen IV Ausf. G

W skrócie - PzKpfw IV. Kto te nazwy wymyślał, to ja nie wiem, język sobie można połamać, więc skrócę jeszcze bardziej - Panzer 4. Najpopularniejszy niemiecki czołg stanowiący 60% stanu pancernego niemieckiej armii przez całą wojnę. Produkowano go przez całą wojnę i ponieważ był konstrukcją bardzo udaną, nigdy nie został wyparty przez nowsze czołgi niemieckie.

Napęd Panzera 4 stanowi 12-cylindrowy chłodzony cieczą silnik benzynowy Maybach HL 120 TRM w układzie V o mocy 265 koni mechanicznych. Za transmisję odpowiada pięciobiegowa skrzynia biegów.

Ze skrzyni biegów na gąsiennice moc była przenoszona za pomocą kół przednich. Zawieszenie składa się z zestawu czterech dwukołowych wózków osadzonych na półresorach piórowych.

Uzbrojenie czołgu stanowi długolufowe działo 7,5 cm KwK 40 L/48. Czyli popularnie mówiąc kaliber 75. Po prawej stronie jarzma znajduje się karabin maszynowy.

Drugi karabin jest zamontowany w przedniej płycie pancerza obok siedzenia kierowcy.

Ciekawostką tego czołgu jest posiadanie bagażnika. Zamontowano go z tyłu wieży. Żaden inny czołg w tamtych czasach nie posiadał zasobnika na rzeczy osobiste załogi. A załogę stanowiło pięć osób. Po bokach zasobnika widzimy wyrzutniki świec dymnych, bądź granatów przeciwpiechotnych.

Panzerkampfwagen IV Ausf. G jest czołgiem klasy średniej. Niezbyt mocny silnik (ponownie) pozwala na rozpędzenie tego potwora do 40 kilometrów na godzinę. Był czołgiem lubianym przez swoje załogi i spisywał się na nieszczęście aliantów całkiem nieźle. Wyprodukowano około 10 000 sztuk rozmaitych wersji.

To wszystko.
Chciałbym przy okazji serdecznie podziękować użytkownikowi Element4ry za znalezienie w odmętach internetu bardzo porządnych rysunków technicznych czołgu, oraz użytkownikowi Mr Rzepa za upierdliwe zwracanie mi uwagi na szczegóły takie jak ilość szprych, czy mocowanie zasobnika. Dzięki niemu Panzer 4 został przeze mnie dopracowany w sposób powiedziałbym, bardzo dokładny.


Technikalia:

Mody - ten sam zestaw co przy trójcy amerykańskiej.
Ilość części:
VW typ 82 Kubelwagen:  276     
Opel Blitz 3t:                    411
Panzerkampfwagen IV:    589

Komentarze mile widziane

[Judas]

Mam nadzieję, że pojawią się inne wersje Pzpfw IV! Spróbujesz może stworzyć te pojazdy bez używania modów ?

[Drangir]

@up
Powrót do syfnej szarej blachy i niezręcznych rozwiązań? Pooglądaj prace Kadafa jak domki i hotele, są ucztądla oczu stockofetyszystów cofanie sie i ograniczanie 1/10

[Kadaf]

Tak jak napisał Drangir, uważam że rezygnacja z modu na skrzydła proceduralne, z których zbudowane jest praktycznie wszystko w tych replikach było by uwstecznieniem. Założeniem replik jest zachowanie podobieństwa na pierwszy rzut oka. Na stocku to niemożliwe z braku odpowiednich części. Można oczywiście zbudować "coś" co gdy napiszemy do czego ma nawiązywać, to może i ktoś napisze, że no, faktycznie może odrobinę podobne. Ale to nie będą repliki. Z dumą mogę powiedzieć, że moje repliki replikami są i założę się, że znawca sprzętu wojennego rozpozna natychmiast prezentowane modele, nawet jeśli ktoś mu zasłoni nazwy. Bo one są rzeczywiście bardzo podobne do oryginałów. Co do stocku, to masz moje ciężarówki Kadworth. Można powiedzieć, że nawiązują do amerykańskich ciężarówek, ale w żadnej sytuacji nie nazwałbym ich replikami.

[MrRzepa]

Najsampierw usprawiedliwienie: choruję ostatnio na chroniczny brak czasu, więc komentarz dopiero po 10 dniach, nie bij

A teraz opinia
-Kubel красивый. To chyba najładniejszy łazik (?) tamtego okresu, a przynajmniej mój ulubiony. Musisz mnie kiedyś przewieść Widzę do pary z farbą założyłeś też opony balonowe. Afrikakorps pełną gębą.
-Blitz jak każdy Blitz, też śliczny.
-Na koniec Pezetka. Nie mam słów. Widzę, że finalnie poprawiłeś praktycznie wszystko na co narzekałem. Tylko ta nieszczęsna nasada/osłona działa, w miejscu gdzie lufa styka się z jarzmem. Dalej za wąsko Nie jestem pewien co do informacji o zasobniku. Wydaje mi się, że równocześnie pojawił się w którejś wersji PzKpfw. III. Zapomniałeś wysunąć antenę do zdjęć

Na koniec dzięki za za słowa uznania. Dziwne uczucie pogadać o czołgach z kimś, kto nie patrzy na ciebie jak na dziwaka

[BlackLion]

Nigdy nie sądziłem, że będę mógł w KSP ujrzeć repliki pojazdów z innych gier (WoT i CoD), jak i z prawdziwego życia. Kadaf, jesteś wielki, masz talent chłopie, stworzenie czegoś takiego zajęło Ci dużo czasu pewnie . Jeżeli masz zamiar kontynuować "Słynne trio" to w następnej edycji chętnie ujrzałbym pojazdy produkcji radzieckiej tj. T-34, IS, czy stary dobry KV-1

[Chopins]

Myślę że T-34 To obowiązkowo to przecież kawał historii!
Co do replik to ja już nie wiem co mówić. Chętnie bym sobie nimi pojeździł, w grze i w rzeczywistości ^^

[MCpiroman]

Jeżeli się nie mylę, to Panzer IV G miał działo 7,5 cm KwK40 L43

[ShookTea]

Chciałbym coś w tej chwili napisać, ale obawiam się, że pójdą na mnie hejty, więc tego nie zrobię. I tak zrobi to ktoś inny, ale na niego już hejty nie pójdą.

Uwaga od Moderatora Globalnego

Jeżeli masz obawy i czegoś decydujesz się nie pisać, to po prostu nie wysyłaj posta. // Raynus