-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
I tak narodził się projekt
Duna Grunt.
2 Lata później :10 .... 9 .... 8 .... zapłon silnika głównego .... 7 .... 6 .... 5 .... 4 ... zapłon rakiet pomocniczych .... 2 .... zaciski zwolnione ... 1 ... i start rakiety Tytan X z sondą Dune grunt!
3 Minuty po starcie odpadają rakiety pomocnicze.
6 minut po starcie odłączony zostaje 1 stopień. Rakiety, stopień drugi wykonuje manewr TDI ( Trans- Duna - Insertion burn) .
20 minut po starcie od 2 członu rakiety, oddziela się sonda.
Oraz ładunek dodatkowy, dwa satelity obserwacyjne kerbola. ( Skoro mamy wolne miejsce w rakiecie to wyślijmy trochę ładunku dodatkowego, zaoszczędzimy kasę. - Powiedział Mortimer)
Bye kerbin !
Po drobnym manewrze korekcyjnym ( 14 m/s), sonda wchodzi na trajektorię wiodącą na Dunę.
200 dni później .... Hello Duna!
Godzinę przed wejściem w atmosferę, od lądownika oddziela się moduł transferowy. Ulegnie on spaleniu w atmosferze Duny.
Kapsuła z lądownikiem wchodzi w atmosferę.
Aby wylądować po nasłonecznionej stronie planety. ( Zdjęcia z lądowania muszą być jasne, inaczej nikt tego nie kupi. - Powiedział Gene Kerman, szef działu Pr) inżynierowie zastosowali skomplikowaną trajektorię podejścia do lądowania. Najpierw sonda wchodzi w atmosferę i wytraca większość prędkości. Ale zamiast wylądować, opuszcza na chwilę atmosferę aby przelecieć nad ciemną stroną planety. Dopiero później wchodzi ponownie do atmosfery i finalnie ląduje.
Przelot nad ciemną stroną ukończony. Pora na lądowanie.
Kapsuła i osłona termiczna odrzucone !
Silniki lądownika odpalone!
Wylądowaliśmy !
Antena główna lądownika rozwinięta. Pora na uruchomienie systemów i rozpoczęcie badań.
Lądownik będzie prowadził badania i zbierał próbki przez 400 dni zanim otworzy się okienko startowe dla kapsuły powrotnej.
400 dni później.... Startuje pojazd powrotny z próbkami.
Atmosfera Duny jest bardzo rzadka. Grawity turn wykonujemy już na 12 kilometrach.
Po 5 minutach od startu, pojazd powrotny wchodzi na orbitę parkingową wokół Duny.
Po wykonaniu 1 okrążenia planety, zaczynamy manewr transferu na kerbin.
Paliwo stopnia wznoszenia wyczerpane. Odrzucamy go i uruchamiamy stopień manewrowy.
Bye duna!
Po standardowej korekcie trajektorii, znajdujemy się na kursie dążącym do przechwycenia przez kerbin w ciągu 300 dni.
300 dni później .....
Hello again Kerbin !
Pojazd powrotny odpala silnik na 20 minut i wchodzi na orbitę wokół kerbinu.
Kapsuła z próbkami nie posiada własnej osłony termicznej więc nie może sama wrócić na kerbin.
Zadanie ściągnięcia pojazdu z orbity, dopisano do listy zadań podczas testowego lotu nowego wahadłowca.
Kontrola tu Ranger 1, zbliżamy się do celu.
Jeszcze kawałek...
Idealnie !
3 dni później testowy lot zostaje zakończony i wahadłowiec z pojazdem powrotnym w ładowni, wraca na kerbin.
Wszystkie statki które użyłem do tej misji są całkowicie Stockowe.
kerbal redux engineer ( Pokazywanie ilości Dv w poszczególnych stopniach. Niezbędne przy projektowaniu lądownika i statku powrotnego).