Nacisk rządu na sektor rozwoju kosmicznego spowodował powstanie projektu mającego na celu umożliwić załogową eksplorację zewnętrznych rubieży układu słonecznego.
Głównym założeniem było utworzenie stałej, samodzielnej kolonii która miałaby orbitować wokół ciała niebieskiego, którego grawitacja sprzyjałaby częstym lądowaniom i startom.
Po wstępnych analizach uznano, że najlepszą pozycją do ustawienia owej placówki będzie orbita duny, gdyż owa planeta cechuje się dużymi połaciami płaskiego terenu, który zminimalizuje ryzyko podczas lądowań, lecz co najważniejsze, rzadka atmosfera pozwala na ekonomiczny start pojazdów powracających do stacji z powierzchni, jak również jej obecność, mimo iż w znacznie mniejszym stopniu niż na macierzystej planecie,kerbinie, pozwoli na wykorzystanie spadochronów które bardzo mocno wpłyną na oszczędność paliwa przy lądowaniu, tym samym zyskując dodatkową przestrzeń ładunkową.
Po formalnościach, wstępnych projektach i prototypach, wizja kosmicznego domu stała się realna.
Wysyłana, w wielu częściach przez wiele lat i pochłaniająca ogromne ilości funduszy, w odległą podróż, powstała jako...
HOMESTEAD I
Aktualnie stacja jest niezamieszkała, gdyż KSC zadecydowało o wysłaniu pierwszej załogi dopiero w momencie ukończenia prac i przypasowywania modułów, które co kilka lat wchodziły w strefę oddziaływania czerwonej planety, by na jej orbicie połączyć się z rdzeniem stacji, wysłanej lata temu.
Do momentu przylotu kerbonautów stacja jest sterowana z Kerbinu z którego sygnały wysyłane są prosto do nadajnika stacji, zamieszczonego na końcu masztu antenowego.
Najważniejszym elementem tej stacji, jest sektor podtrzymywania życia. To z tego miejsca, przyszli domownicy będą pozyskiwać wodę, jak również żywność, które będzie powstawało w wyniku fotosyntezy.
Ów moduł również wyposażony jest w magazyny produktów zużytych, czy różnego rodzaju zanieczyszczenie, które będzie przechowywane do momentu odebrania ich przez statek transportowy.
Nie można zapomnieć też o kolejnym ważnym aspekcie tejże części stacji - o licznych filtrach C02, które zniwelują obecność śmiertelnego dwutlenku węgla na pokładzie.
Następny element układanki, to moduł paliwowy, znajdujący się po lewej stronie. Jego zadaniem będzie magazynowanie rudy, która wydobywana i dostarczana będzie z powierzchni Duny za pomocą maszyn górniczych,a następnie będzie przetwarzana w różnego rodzaju paliwo, które będzie wykorzystywane przez późniejsze okręty dalekiego zasięgu, jeżeli zajdzie konieczność zatankowania pojazdu.
Rafineria pokładowa najnowszej generacji zapewni nam najlepszy stosunek ilości paliwa do wykorzystanej rudy.
Rdzeń stacji kosmicznej to w głównej mierze przestrzeń do życia przyszłych kerbonautów. To tutaj znajdują się wszelkie kabiny sypialne, kuchnie, łazienki czy po prostu miejsca gdzie będzie można spędzić wolny czas, którego kerbale nie będą mieć za dużo. Oczywiście prócz tego znajduje się tu główny maszt radiowy wraz z innymi mniejszymi, awaryjnymi, nadajnikami które będą uruchomione do użycia w momencie awarii głównego talerza. Duży stelaż metalowy między rafinerią a rdzeniem pełni rolę buforu, który zabezpiecza część mieszkalną od wysokiej temperatury,
która będzie generowana podczas pracy konwertera.
Zdjęcie ukazujące przygotowanie do zadokowania modułu podtrzymywania życia do rdzenia stacji i modułu paliwowego. Dalsza część manewrowania i podłączenie modułu do reszty. Ilość możliwej załogi : 18
Czas funkcjonowania stacji (bez działania modułu podtrzymującego życie) : 8 lat, 189 dni (moment wyczerpania się miejsca na CO2)
Ilość kerbonautów podczas pierwszego wejścia na stacje : 3 (Inżynier i dwóch pilotów)
Długość pracy stacji : 5 lat , 249 dni
Wyciekły informacje o najnowszym module który zostanie dołączony do stacji. Jest to lądownik pełniący funkcję "Cupola module" - czyli będzie on miejscem gdzie kosmonauci bedą mieli idealny widok na otaczającą ich przestrzeń kosmiczną i planetę. Prócz tego, będzie również on awaryjnym pojazdem który będzie schodził po astronautów na powierzchnię Duny jeżeli wystąpi taka potrzeba. (np. awaria silnika pojazdu górniczego) Media również donoszą o prototypie który ma przetransportować pierwszych kerbonautów na stację kosmiczną, lecz rząd blokuje możliwość podejścia i sfotografowania pojazdu. Miejmy nadzieję, że niedługo informacje o nim zostaną udostępnione.
Pozdrawiam!