Program Stacji Orbitalnych "Axis Mundi"
Minęło sporo czasu od wizjonerskich przewidywań naukowców z Gael do rzeczywistych działań w zakresie podboju kosmosu. W końcu jednak rywalizacja została zmieniona we współpracę, której owocem jest Program Stacji Orbitalnych „Axis Mundi”. Ma on na celu utworzenie dwóch stacji na kołowych orbitach wokół Gael, pełniących rolę naukowo-szkoleniową. Ponadto mają być one swoistymi portami, do których będą cumowały statki przemierzające bezmiar kosmicznej przestrzeni.
Pierwsza z nich nosi nazwę Stella Hydrae. Druga zaś jest jeszcze w fazie planowania.
Parametry orbity: 201 x 204 km w płaszczyźnie równikowej
Podmioty biorące udział w projekcie:
- Centrum Badań Kosmicznych im. Heweliusza Kermana w ramach Kerbal Space Center
- Rakietnyj Sojuz (Pакетный Cоюз)
- European Space Agency (ESA)
- United Space & Avitation Technologies (USAT)
Oraz wiele innych pomniejszych konsorcjów.
Rakiety biorące udział w tworzeniu Stella Hydrae:
- Aitwar I (ESA)
- Aitwar II (ESA)
- Kras Dracon IC (Rakietnyj Sojuz)
- Kras Dracon III/III+ (Rakietnyj Sojuz)
- Lacerta I/IB (USAT)
- NNR (Rakietnyj Sojuz/USAT)
Od lewej: Aitwar I, Aitwar II, Lacerta IB, Kras Dracon IC, Kras Dracon III, Kras Dracon III+Garść informacji w formie tabeli (wszystkie wymiary podano w metrach):
Wykorzystywane statki kosmiczne:
- Erydan
Stale udoskonalana wersja załogowego orbitera dowożącego załogę oraz zaopatrzenie na stację. Wyprodukowany przez ESA/USAT. Obecna wersja to
Erydan A-3.
Porównanie wersji. U góry Erydan A-2, na dole - Erydan A-3- Sagitta
Załogowy pojazd techniczny stacji Stella Hydrae. Masa własna pojazdu: 5,1 tony, produkcja USAT.
Konstrukcja: kokpit sterowniczy oraz dwa miejsca techniczne na zewnątrz.
Statek posiada nowatorski system pracy. Może zostać przymocowany do dowolnej części stacji umożliwiając dokładne oświetlenie miejsca pracy oraz bliskość materiałów. Przed i za miejscem pilota zlokalizowane są dwa składy części i zestawy narzędzi. Zamontowany system komunikacji na dystansach krótkich (podstawowy i awaryjny), dwa panele słoneczne oraz zapas akumulatorów, za napęd odpowiadają silniki RCS. Z tyłu statku znajduje się port dokujący, który służy do „garażowania” w okresach poza pracą.
Etap nr 1
Początek budowy
Nerwy i napięcie towarzyszyło obsłudze Centrum Kontroli Lotów od wieczora dnia poprzedzającego start. Całą noc trwały przygotowanie: ustawienie rakiety na platformie startowej, sprawdzanie ostatnich ustawień, tankowanie. O godzinie 4:47 rano, przed wschodem Słońca, załoga usadowiła się na swoich miejscach. Oczekiwanie do godziny 6:15 trwało w nieskończoność.
O wyznaczonej godzinie zawyła syrena alarmowa. Szybkie odliczanie, pełny ciąg! Aitwar I zaczyna się wznosić.
Pierwszy moduł na orbicie!
Etap nr 2
Po kilku następnych dniach doszło do pierwszego połączenia: moduł mieszkalno-laboratoryjny zadokował do pierwszego elementu stacji.
Etap nr 3 - mocowanie tzw. ramion. Na każde z ramion składało się laboratorium, moduł mieszkalny, dwa moduły obserwacyjne
Cupola, zbiorniki z paliwem oraz dwa potężne moduły paneli słonecznych.
Ramię numer 1 podczas manewrów zbliżania się do stacji.
Po zadokowaniu
Czas na ramię numer 2
Stella Hydrae zaczyna nabierać poważnych kształtów.
W tym momencie doszło do pierwszego spaceru kosmicznego w obrębie stacji
Etap nr 4: moduł łączności, wyposażony w miejsca dla załogantów odpowiedzialnych za kontakt z Gael, wyposażony w anteny krótkiego, średniego i długiego zasięgu.
Etap nr 5: moduł Laboratorium Badań Kosmosu oraz Laboratorium Badań Nad Organizmami Żywymi, połączone z modułami obserwacyjnymi dla kosmicznego portu.
Ostatnie próby wytrzymałości konstrukcji...
... i po kilku następnych dniach można dokować
Etap nr 6
Potężna część stacji, zawierająca zbiornik na rudę/instalację do produkcji paliwa, moduł mieszkalny oraz część odpowiedzialną za dokowanie orbiterów - port kosmiczny.
Rakieta NNR podczas lotu na orbitę
Zasadnicza część stacji jest gotowa!
Po utworzeniu wystarczających warunków mieszkalnych zabrano się za wysłanie kolejnych członków załogi
Na powstanie czeka druga, mniejsza stacja kosmiczna na dalekiej orbicie Gael. Ponadto istnieją plany dodania jednej lub dwóch części do Stella Hydrae.
Użyte mody: SSTU, GPP, Real Scale Boosters, MechJeb, KIS, KAS, KW Rocketery, Planetary Base Inc, Station Science, Tweak Scale
Aktualna ocena:
Wątek: Program Stacji Orbitalnych "Axis Mundi" (Przeczytany 9545 razy)
Podobne wątki (5)
Pon, 01 Wrz 2014, 12:51:51