Stacje Kosmiczne Sobkos Company

[Sobol]

Witam, chciałem się pochwalić swoją stacją orbitalną. Co o niej sądzicie? Na razie wrzucam kilka screenów z etapów budowy. Planuję jej dalszą rozbudowę i będę się starał wrzucać screeny wraz z postępami.
Program : Katharsis
Orbita: AP: 159 426 m PE: 159 038
Aktualna masa: 321,8 t.
Liczba części: 1109
Załoga: 12 Kerbali
Zapasy:
-Mono Propellant: 5633/12690
-Food: 3786/4010
-Water: 3786/4010
-Oxygen: 3786/4010
-Electric Charge: 40900/40900
-Liquid Fuel: 1460/1800
-Ofidizer: 1784/2200
-Kibbal: 550/550

Do rozgrywki używam następujących modyfikacji:
-000_Toolbar,
-Active Texture Managment,
-Deadly Reentry,
-Ferram Aerospace Research,
-KSP Science Library,
-Procedural Fairings,
-Remote Tech 2
-Station Science,
-Thunder Aerospace.

A teraz już do rzeczy. Cały program jest obsługiwany prze rakietę nośną URANOS III (jeśli komuś skradłem nazwę niech wybaczy). Która działa w systemie ASPARAGUS i prezentuje się mniej więcej tak:


Początki budowy są zawsze łatwe gdy zaczynamy od lekkich części na początek trzon naszej stacji stworzony w trzech lotach: dwa zespoły jeden z 10 dokami drugi z 9 oraz na samym dole habitat dla przyszłej zalogi:


Pora na trochę nauki. Na orbicie umieszczamy laboratorium wyposażone w kilka przydatnych próbników:


Tuż przed pocałunkiem Na orbicie umieściliśmy właśnie zbiornik na paliwo ciekłe potrzebny w późniejszych misjach:


I tuż po:D


Dzięki naszemu laboratorium mogliśmy odblokować nowe części wprost ze Station Science, które dużo ważą a co za tym idzie ciężko się nimi manewruje ale wszystko wyszło tak jak miało wyjść:


A tak wyglądają wszystkie trzy laboratoria:


Teraz trochę pora na błądzenie w poszukiwaniu weny. Na początek zdeorbitowany później moduł z Kibbalem:


Na stację doleciały wreszcie próbniki do wysyłania badań na Kerbin:


Dokowanie drugiego z próbników:


Próbniki wypełnione nauką dotarły do inżynierów z KSP a my zajęliśmy się energią dla Katharsis, której zużycie podczas wykonywania badań było na granicy produkcji. Na module energetycznym możecie ujrzeć również kapsułę która towarzyszy nam przy wynoszeniu wszystkich modułów bezzałogowych:


A tak prezentuję się Katharsis z dwoma modułami energetycznymi:


W międzyczasie dzielny kerbal Bill postawił nogę na Munie oraz Minmusie:



Natomiast dzielny Jebediah przyjmował najnowsze cudo techniki: moduł do badania próbek gleby:


Ostatnie dwie misje w stronę Katharsis miały za zadanie dostarczenie nowych próbników do wykonywania badań orbitalny. Misje te obarczone były dużym ryzykiem gdyż dokowanie odbywało się w wąskich "tunelach" wiodących do doków tak aby nie uszkodzić paneli słonecznych:


A tak prezentuje się Katharsis obecnie:




Do zobaczenia niedługo na dalszym etapie programu Katharsis.


 

[Drangir]

Wygląda ciekawie, chociaż bardzo ciasno. Podoba mi się że wykorzystałeś bardzo dużo różnych modułów, laboratoria są nieźle pomyślane. Spróbuj wykorzystać przy łączeniu modułów przedłużek z kratownic lub modułów strukturalnych czy zbiorników paliwa. Stacja rozszerzy się wszerz kosztem niewielu części i prawdopodobnie będzie wyglądała ciekawiej. Ponadto, wyłączaj interfejs do screenów stacji i zrób trochę zbliżeń na co ciekawsze elementy - na prezentacji ta konstrukcja sporo traci.

[Robson]

Ha. Duże ustrojstwo. Do tego jakieś takie ... brzydkie. Program kosmiczny, sam w sobie ciekawy i tu należą się brawa, doświadczenia, wysyłanie próbek, ale stacja nie ma w sobie tego "czegoś". Nie wiem jak to określić, ale nie przypadła mi do gustu.

[Sobol]

Szanuję Twoją opinie aczkolwiek wygląd na chwile obecną jest podyktowany głównie przez stan drzewa technologicznego w bieżącej rozgrywce i ograniczeniami wynikającymi ze zmienionej aerodynamiki w modach.

[Robson]

Przecież masz owiewki proceduralne, a one ładnie się liczą w FAR, zresztą moje zdanie to nie wyrocznia, ważne że stacja jest praktyczna i spełnia swoje zadanie.

[Metall69]

Obwieszona jak choinka, prawie jak MIR Dołóż trochę paliwa, bo na tankowanie nie starczy. Ale stacja całkiem ciekawa

[Diakon]

Szczerze mówiąc, gratuluję pomysłowości i przede wszystkim maszyny na tyle silnej, aby to uciągnąć .

[Sobol]

Po powrocie ostatnich próbek ze stacji pora rozpocząć jej gruntowną przebudowę, która została rozpoczęta od deorbitacji naszego habitatu. Kolejnym zadaniem programu było wysłanie na orbitę holownika "Herkules I", który będzie wspierał naszą przebudowę. Zmiany będą na chwile obecną opierały się na wyniesieniu i cumowaniu nowego trzonu stacji oraz unowocześnieniu modułów energetycznych.

Herkules na orbicie:


Oraz już w bezpośredniej drodze na Katharsis:


Już blisko


A tak o to prezentuje się Katharsis z modułem "Herkules I":


I krótkie zestawienie projektu nowego trzonu stacji w porównaniu z uproszczeniem starego:
 

Niestety wyniesienie takiego kolosa wymaga budowy nowej rakiety nośnej, nad którą trwają prace

Co do maszyny, która to dźwiga. Czasami ma problemy ale chwilowe zmiany ustawień grafiki pozwalają na grywalność programu Katharsis

[beryl]

Podoba mi się, kawał klocka. Nie wygląda na aż tyle częsci, ale to dobrze - moja stacja orbitująca wokół księzyca przy podobnej ilości części wygląda jak latające złomowisko

[An21]

Wyślij puste zbiorniki, a potem zatankuj w kilku lotach.

[Sobol]

Taki mam zamiar myślę ze jutro powrócę do budowy po krótkiej przerwie na ostatni wakacyjny wypad.
[Post scalony: Czw, 28 Sie 2014, 15:16:32]Po krótkiej przerwie powracamy do przebudowy Katharsis. Ostatnio zakończyliśmy na dokowaniu Herkulesa, przed którym dziś mnóstwo pracy, ale od początku. Po wzmożonych pracach inżynierowie z KSC dopracowali projekt rakiety nośnej "URANOS VI" co pozwoliło na rozpoczęcie przebudowy stacji pełną parą:


A tak Herkules rozpoczyna swoją pracę:


Trochę pracy i mamy strasznie długie "COŚ" :


Po wyniesieniu i zmontowaniu trzonu naszej stacji zaczynamy przeprowadzki modułów:


Ach te dokowania na milimetry:


W połowie pracy:


Tym czasem inżynierowie z KSC opracowali nowy moduł dowodzenia dla Katharsis: Gaya I:


Zmianom uległy niektóre parametry stacji:
Mono Propellant : 4946/10260
Electric Charge : 35150/35150
Liquid Fuel : 1820/19440
Oxydizer : 2224/23760

Do zobaczenia wkrótce.

[Sobol]

Przebudowa Katharsis trwa dalej po złożeniu trzonu i prze dokowaniu kilku modułów przystąpiono do dalszej przebudowy:


Jeszcze tylko rzut oka na najdłuższą konfigurację Katharsis i stary trzon można oddokować i zdeorbitować:


Stacja w pełnej nowej okazałości:


Następnymi zmianami w konstrukcji są: wyniesienie wreszcie modułu dowodzenia GAYA I oaraz zaprojektowanie i wysłanie na orbitę nowych modułów energetycznych kryjących się pod kryptonimem Apollino. Jeszcze ostatnia rzut oka na stację po oddokowaniu starych modułów VOLT II i VOLT III i stacja przechodzi na awaryjne zasilanie z paneli słonecznych Herkulesa.

[Diakon]

Nie chcę ci nic mówić, ale czy paneli nie powinno się odczepiać dopiero po przybyciu nowych?

[Drangir]

Ha, świetne spostrzeżenie! To świetny moment na krótką notkę historyczną.

Stacje kosmiczne z okresu średniowiecznego faktycznie musiały mieć stałe zasilanie, czego przykładem może być rozbudowa najbardziej imponującej zwanej jako GBK Camelot II. do konstrukcji zadokowano na czas podobnej przebudowy specjalny moduł zasilania wykorzystający zjawiska zachodzące w najcenniejszej znanej człowiekowi substancji - krowich plackach. Nie było to bardzo efektywne ale starczyło na okres przebudowy, mimo że rycerzonauci narzekali na zapachy.
W okresie renesansu i pierwszych europejskich rakiet prochowych niejaki Leonardo z Florencji, znany m.in. z obrazu Mona Lisa i pierwszych szkiców Szparaga jako schematu spalania paliwa (przed epoką paliw ciekłych!) intensywnie pracował nad metodą przechowywania energii pochodzącej ze słońca na użytek stacji kosmicznych. Niestety, jego projekty zakładały istnienie eteru z teorii Nikola Tesli, i faktycznie nie działały. W obliczu porażki wyjechał do Wenecji, gdzie zajął się tworzeniem sztuki i malowaniem obrazów.

Pierwsze orbitalne akumulatory z cytryn, kartoników i drucików wystrzelono dopiero w sondzie "Viva la!" Francuskiej Agencji Kosmicznej im. Napoleona. Dzięki współpracy z polskimi inżynierami na emigracji ich efektywność była wyższa niż zakładano, ponoć dzięki użyciu śladowych ilości alkoholu etylowego (nie wiadomo, czy w akumulatorze, czy w naukowcach). Prawdziwy rozwój baterii nastąpił jednak w okresie rakiet parowych, pod koniec XIX wieku, kiedy to Tomasz Edison pokazał światu baterie bliskie konstrukcją współczesnym. Od tego momentu ciągle rośnie ich efektywność.

[Sobol]

Odpowiadając stacja przy zminimalizowanym zużyciu energii czyli przy wyłączonym SAS, który w wypadku stacji na orbicie jest kompletnie zbędny oraz przy braku przeprowadzanych badani zużywa minimalne ilości energii rzędu 0.14 jednostki a więc zapasy modułów dowodzenia absolutnie wystarczają na okres po ciemnej stronie Kerbinu.

Powracając do rozbudowy stacji. Na orbitę dotarł w końcu moduł dowodzenia GAYA I:


Tuż po zadokowaniu modułu dowodzenia Kerbgalonauci mogli podziwiać pierwsze w historii Katharsis obrączkowe zaćmienie Kerbolu:


hmm a co się kryje pod tą olbrzymią owiewką :?


Tak wyglądały nieoficjalne przecieki z KSC wyniesione prawdopodobnie przez któregoś z inżynierów:


A tak zdjęcia z oficjalnego komunikatu informującego o ponownej pełnej wydajności energetycznej Katharsis:


Z nieoficjalnych danych wynika, że na orbicie ma znaleźć się drugi bliźniaczy moduł Apollino. Czy tak będzie? Przekonamy się zapewne niebawem.