Witam
Oto moje pierwsze podejście do tematu samolotów w KSP. Konstrukcja wzorowana na stockowym D45 Stearwing autorstwa HarvesteRa.
Ma służyć jako "autobus" kursujący między stacjami kosmicznymi, zmieniając załogę jak najmniejszym kosztem. Pojemność 4 pasażerów + 2 pilotów.
Konstrukcja nietypowa, bo ze skrzydłami umieszczonymi prawie na ogonie, oraz skośnymi do przodu. Dlaczego taki design?
Taki rozkład skrzydeł gwarantuje dużą zwrotność, fajny wygląd, ale przede wszystkim, samolot jest niemal idealnie wyważony podczas całego lotu i w miarę spalania paliwa jego wyważenie poprawia się.
Podczas startu środek siły nośnej CL znajduje się przed środkiem masy CM, dzięki temu samolot łatwo jest poderwać z pasa.
Napędzany jest dwoma silnikami RAPIER które podczas startu od początku działają w trybie zamkniętym. Samolot odrywa się przy około 140 m/s, wznosi na około 10m, rozpędza w poziomie do 200 m/s i wznosi się pod kątem 20* do wysokości 10km, utrzymując prędkość na poziomie 270m/s. Po przekroczeniu 10km przechodzi na wznoszenie pionowe i leci w górę pod kątem ok.55*.
Na wysokości około 120km wyczerpują się zbiorniki zewnętrzne i zostają odrzucone, i dalej leci on na zbiornikach wewnętrznych.
Po wejściu w atmosferę kontynuuje lot na silnikach w trybie atmosferycznym, ponieważ masa i prędkości są już na tyle małe że ilość ciągu spokojnie starcza. Lądowanie odbywa się lotem szybowym, z prędkością około 130m/s przy masie około 11 ton.
W miarę wypalania się paliwa CM przesuwa się do przodu, i można go regulować przelewając paliwo między dwoma wewnętrznymi zbiornikami. Praktyka pokazuje że przy lotach z większą prędkością lepiej przelać paliwo do przedniego zbiornika, natomiast przy lądowaniu do tylnego.
Pierwsze zdjęcia to wersja C, z systemem rakietowym systemem JATO, który obecnie został zdemontowany. Składał się on z 2 silników rakietowych odpalanych po osiągnięciu 100m/s by wspomóc wznoszenie, oraz 6 separatronów na dziobie pozwalających oderwać dziób od ziemi.
W wersji D, przednie Canardy są odrzucane po starcie ponieważ powodują niestabilność samolotu na większych prędkościach a po fazie startu nie są już potrzebne. Silniki rakietowe zostały zdemontowane, a zbiorniki lekko cofnięte do tyłu.
Komora techniczna, mieści dok, Hydrazynę do RCSów, baterie oraz RTG.
Setup do lądowania, podwozie w dole, resztki paliwa przelane na ogon, sloty na 1 stopień, klapy na 2, dziób 10* w górę.
Aktualnie trwają testy wersji D z odrzucanymi Canardami i nieco innym wyważeniem.
Testy przebiegły pomyślnie, konstrukcja sprawuje się świetnie. Jest dość prosta w pilotażu aczkolwiek trzeba delikatnie używać sterów przy większych prędkościach, bo lubi zrobić fikołka.
95% to stock reszta to :
- Realistic RTG
- RealFuels + KerbalOverhaul - RCS, paliwo i rtg
- podkręcony impuls w Rapierze bo RF póki co go nie obsługuje
- Procedural Parts (zbiorniki zewnętrzne)
- RealChute
- TweakScale i FAR
Z wizualnych to RSS, Astronomer Pack i Texture Replacer.
Pozdrawiam i zapraszam do komentowania !
