Pokaż wiadomości
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
Pytanie do osób, które posiadają jakiś programik do liczenia klatek w grze. Jest w stanie ktoś z was zrobić test porównawczy na jednym sejwie? W sensie sejw i statek na poprzedniej wersji i to samo w tych samych warunkach na najnowszej. Jestem ciekaw czy jest jakaś optymalizacja. Na oko mam wrażenie, że nie jest lepiej, gra czasami potrafi mi zaklatkować w warpie, co mnie zaskakuje, bo w poprzednich wersjach nigdy nie widziałem czegoś takiego. Z drugiej strony na 0.25 nie budowałem jeszcze konstrukcji na poziomie 500 części, więc trudno mi porównać, a ponieważ na poprzedniej wersji (0.23.5) miałem sporo modów, to jeszcze nie kopiowałem sejwa, poczekam na stabilne wersje modów.Mi gra działa znacznie lepiej. Szybciej ładują się statki kosmiczne, lepiej działa menu oraz widok KSC. Jeśli chodzi o rakiety to odrobinkę mniej się lagują. Niestety gra czasem łapie całkowicie bezsensowną zwiechę w SPH oraz VAB. Nie mam modów.
CZĘŚĆ CZWARTA
- Centrum do E.S. Jeden, zgłoś się. - Zaskrzeczał podkładowy głośnik w stacji orbitalnej krążącej wokół Eve. Wehrgard Kerman poszybował na stanowisko radiooperatora, złapał się za uchwyty i zręcznie opadł na fotel. - Tu E.S. Jeden, odbiór!
- Mamy dla was dobre wiadomości. Sprzęt za kilka godzin wyrusza w drogę, za kilka miesięcy będziecie mieli towarzystwo. Jak poszukiwanie terenów pod bazę i moduł startowy? Odbiór.
- W toku, cały czas szukamy, odbiór.
- Działajcie, moduł startowy potrzebuje równego terenu na wysokości co najmniej 5000 metrów nad poziomem morza. Powodzenia, bez odbioru!
Radiooperator zagryzł wargi. Dotychczas wysłano osiem sond i jednego drona nie znajdując na razie żadnego skrawka terenu na żądanej wysokości. Gregfry przysłuchujący się rozmowie klepnął kolegę w ramie i powiedział.
- No cóż, czas na zrzut Koboldów.
Tak nazwano trzy bezzałogowe łaziki będące na wyposażeniu stacji. Niewielkie kołowe pojazdy badawcze o doskonałych parametrach terenowych. Obaj Kerbonauci jeszcze raz przejrzeli dane z poszczególnych sond. Najbardziej obiecujące wyniki uzyskała sonda numer jeden lądując na wysokości przeszło trzech tysięcy metrów w terenie górzystym. Z obrazu z kamery sondy wynikało jednak, że nie jest to najwyższy punkt w okolicy. Po kilkudziesięciu minutach stacja znalazła się w odpowiednim punkcie do zrzutu łazika w pobliżu wspomnianej sondy numer jeden. Gregfry zacisnął dłonie na sterownicach, klepnął w klawisz dikaplera i Kobold Jeden wystrzelił ze stacji.
Po chwili pilot uruchomił silniki deorbitacyjne i niewielka maszynka skierowała się na odpowiedni kurs szybko oddalając się od stacji.
Na stronce masz błąd w słowie,,przyszłości" jakby co.
