Pokaż wątki

16

Rakiety / Space Launch System na RSS+RO

« dnia: Nie, 21 Cze 2015, 20:22:51 »

Witam wszystkich. Chciałem się odrobinkę pochwalić co ostatnio naskrobałem w RSS. Zajęło mi to cały dzień, ale według mnie warto było. Zadanie było jasne: odwzorowanie Space Launch System. Przygotowanie instalki to normalne RSS+RO silniki chyba tylko z modu FASA reszta to Procedural Parts/Fairings i kilka gotowych paczek tekstur.

Na początek SLS block 1. Rakieta składa się z trzech stopni: standardowe boostery z programu STS, główny 45 metrowy człon z 4 silnikami RS25D/E (Ven's Stock Revamp), oraz trzeci człon DCSS używany w rakietach Delta z silnikiem RL 10. Sprawdzony udźwig na LEO (440/440) 67t.



SLS block 1B składa się również z trzech stopni. Pierwsze dwa takie same jak w SLS 1 trzeci natomiast to Earth Departure Stage z 3 silnikami J-2X i tutaj musiałem dopisać kawałek pliku .cfg według danych z wiki. Udźwig na LEO 104t. (420/420)



W tym starcie próbowałem ustawić MechJeb jednak z marnym efektem ale lot udało się uratować.



Kolejny jest SLS block 2, który wymagał najwięcej pracy ze wszystkich. Co prawda 2 i 3 moduł miałem już gotowy jednak zastąpienie boosterów Pyrios czymś własnej konstrukcji nie było proste. Trzeba było sięgnąć do początków tych dopalaczy, mianowicie do rakiet Saturn. Co prawda Pyrios nigdy nie zostały stworzone według zamysłu z tego programu to ja pozwoliłem sobie zastosować w nich najpotężniejsze silniki czyli F-1, które przy konfiguracji zbiorników typu Baloon-Cryo dały wręcz identyczne osiągi jak silnik Pyrios zaproponowany przez twórców RO. Dla porównania wrzucę fotkę z Pyriosem z RO i z moim.



Po lewej Pyrios z RO po prawej w moim wykonaniu. Jeszcze tylko krótko z jego testów oraz testów kompletnej rakiety. Niestety pierwszy test zakończył się niepowodzeniem ze względu na źle ustawione fazy i zablokowanie separacji 3 członu przez owiewki.



W teście SLS block 2 rakieta osiągnęła Ap = 380km oraz prędkość 4450m/s DeltaV pozostałe w zniszczonym trzecim członie wynosiło 3980m/s a więc spokojnie wystarczyło by do domknięcia orbity z załadowanym ładunkiem 135t.

Dziękuję za uwagę. To nie koniec rozwoju programu SLS pytanie tylko dokąd i co zaniesie?

17

Lądowniki załogowe, bazy, kolonie / Program Tantares

« dnia: Pon, 01 Cze 2015, 14:18:33 »

Część pierwsza "W obliczu apokalipsy"

Od niepamiętnych czasów Kerbin krąży wokół najwspanialszej gwiazdy Kerbolu. Ta idealna symbioza, połączenie odpowiedniego nachylenia oraz promienia orbity pozwoliły na rozwój naszej kerbalskiej cywilizacji. Od kilkudziesięciu lat penetrujemy nie tylko naszą matczyną planetę, ale także zapuszczamy się coraz dalej w otchłanie nieznanej przestrzeni. Jednak to wszystko według najbardziej utytułowanych naukowców wkrótce legnie w gruzach.

Wszyscy doskonale znamy, a przynajmniej Ci którzy zaznali rozkoszy orbitowania wokół Kerbinu okrągły twór geologiczny położony na jednym z naszych oceanów. Natomiast Ci, którzy nie orbitowali znają go na pewno z lekcji keografii. Keolodzy oraz fizycy od niepamiętnych czasów sprzeczają się o jego genezę. Niestety wydaje się, spór został rozwikłany. Ów twór zaczął wykazywać aktywność keologiczną. Zasolenie morza położonego w obszarze jego oddziaływania zaczęło drastycznie rosnąć, a średnia temperatura na przełomie miesiąca wzrosła o 2 st.  W celu weryfikacji tych danych wysłano na orbitę prom OWIDIO.

Co prawda pojazd już silnie wysłużony i pochodzi z poprzedniej generacji pojazdów to dane, których dostarczył nie dość że bezcenne to okazały się drastyczne.

Co prawda dane niskiej rozdzielczości jednak nie to było istotne. Załoga OWIDIO nadesłała obraz keologiczny miejsca zainteresowanie wraz ze skanem temperatury oraz aktywności sejsmicznej. Naukowcy są zgodni co do interpretacji tych danych. Pod powierzchnią naszej planety aż kipi. Wszystkie przypuszczenia, że ów krater jest blizną po uderzeniu asteroidy wzięły w łeb. Krater OWIDIO bo tak został nazwany na cześć statku dzięki, któremu rozwiązano spór o jego pochodzenie i istnienie prawdopodobnie niedługo znowu się uaktywni. Dane wysłane przez prom wskazują na olbrzymie nagromadzenie się ciekłych skał pod powierzchnią. Wszyscy pytają tylko: kiedy, za ile, jak prędko?

Odpowiedzi na te pytanie nie zna nikt. Jednak KSC już zaczęło się zastanawiać nad odpowiedzią na pytanie co jeśli wybuchnie? Wszyscy są zgodni to będzie koniec Kerbinu jaki znaliśmy do tej pory. Prawdopodobnie atmosfera zamieni się w gęsty czarny dym zmieszany z gródkami popiołu, a temperatura podniesie się do wartości, w których przestanie być możliwe jakiekolwiek życie znane naszej rasie.

KSC i jego zarząd poprzysiągł całej nacji Kerbalskiej, że bez względu na to co sie wydarzy My Kerbale utrzymamy naszą populację przy istnieniu. Pytanie czy można zaufać komuś kogo początki lotów wyglądały tak:

Jednak SOBKOS Company szybko podejmuje działania. Upublicznił projekty i zdjęcia z testów nowej rakiety nośnej oraz pojazdu testowego.

W KSC aż wrze. Zarząd powołał przeszło 300 grup roboczych o zadaniach między innymi brzmiących tak:
-Typologia planet;
-Typologia księżyców;
-Typologia przestrzeni kosmicznej
-Przyspieszenie i niekonwencjonalne rozwiązania napędowe.

Kerbalskie centrum uruchomiło chyba też wszystkie swoje dotychczasowe projekty, które od lat zalegały w garażach nie dokończone z powodu braku funduszy i ludzi do ich obsługi.

Czy zarząd KSC ma nas za idiotów? Czy oni uważają, że te dziwactwa uratują tysiące lat cywilizacji? Jakie będą dalsze losy Kerbinu? Jak ocalić wszystko to co udało nam się wytworzyć?

Koniec części pierwszej.

Więcej już niebawem.
 

18

Własna twórczość / SOBKOS, czyli powrót po porażce.

« dnia: Pią, 19 Gru 2014, 13:26:01 »

SOBKOS SPACE RACE odc. 1

"Witam wszystkich zgromadzonych w sali KSC SOBKOS. Po długim okresie zarząd SOBKOS Company postanowił przedstawić oficjalne dane w sprawie programu KATHARSIS, a także spekulacji na temat jakiejkolwiek działalności naszej agencji.
Od bardzo długiego okresu usiłujemy nawiązać kontakt radiowy z budowanym do tej pory na orbicie MMS. Na chwilę obecną brak jakichkolwiek pozytywnych rokowań w tym temacie. Od czasu powrotu ostatniej załogi upłynęło już bardzo dużo czasu lecz my nadal nie mamy ani połączenia ani tym bardziej kontroli nad MMS. SOBKOS postanowił ograniczyć działania w tej sprawie do obserwacji modułu. Jako prezes staję przed wami nie tylko by odpowiedzieć na budzące się w was pytania i wątpliwości. Wraz z zarządem przygotowaliśmy podsumowanie dotychczasowej działalności agencji, a także plan jej rozwoju i powrotu na arenę podboju Kosmosu. Dotychczasowa działalność i jej podsumowanie możecie znaleźć w dziale Stacji Kosmicznych. Co do celów, przedstawiam je tutaj. Jako prezes sformułowałem je w 10 punktach, które pozwolę sobie wygłosić w tym orędziu.:
    1. Budowa rakiet nośnych rodziny DELTA IV
    2. Powrót kerbanoutów na powierzchnię Muna
    3. Budowa samowystarczalnej stacji na orbicie Muna
    4. Budowa stałego siedliska na powierzchni Muna
    5. Budowa rakiet nośnych rodziny SLS
    6. Wysłanie sądy badawczej lokalizującej misję na Dunę
    7. Lądowanie do końca dekady na Dunie
    8. Budowa samowystarczalnej stacji na orbicie Duny
    9. Lądowanie na Ike w ciągu roku od ukończenia stacji orbitującej wokół Duny
    10. Budowa samowystarczalnej kolonii na Dunie
Tym dekalogiem kończę swoją wypowiedź. Mam nadzieję, że SOBKOS odbuduję swoją pozycję w branży podboju Kosmosu."

Tak właśnie tak. Dziś prezes Jebediah ogłosił koniec programu, który przyniósł wiele sławy agencji ale też skończył się olbrzymim przynajmniej rozczarowaniem. Co miały oznaczać poszczególne punkty orędzia? Jak będą realizowane? Tego nie wiem aczkolwiek udało nam się uzyskać pewne przecieki z biura SOBKOS-u.
Na samym początku dowiedzieliśmy się, że rodzina DELTA IV składać się będzie z dwóch rakiet nośnych. Załączamy wizualizację oraz prawdopodobną specyfikację:


DELTA IV Medium:
Średnica: 3,75
Masa ładunku:
Niska orbita: 30t
Wysoka orbita 20t
Orbita Keostacjonarna: 15t


DELTA IV Heavy
Średnica: 3,75
Masa ładunku:
Niska orbita 75t
Wysoka orbita 70t
Orbita Keostacjonarna 65t
Dalszy rozwój programu już jutro.
OBJAŚNIENIA:
Koniec dekady - koniec naszego roku kalendarzowego, przewidywany koniec całego programu.
Użyte mody ( nie sugerujcie się że wszystkie są kompatybilne, tak jakoś posklejałem żeby działało)
-B9_Aerospace
-KWRocketry
-R&S Capsuledyne
-KAS
-TweakScale
-KER
Jeżeli dość szybko zostanie poprawiony to zamierzam dołączyć również TAC Life Support.
[Post scalony: [time]Sob, 20 Gru 2014, 13:15:39[/time]]

SOBKOS SPACE RACE odc. 2

Witam wszystkich wprost z KSC SOBKOS Company. Po roku ciężkiej pracy inżynierów kerbalonauci oficjalnie powrócą na Muna. Wszystko to dzięki rakiecie z rodziny DELTA IV.
Więc zaczynamy naszą relację i przenosimy się w ekspresowym tempie na wyrzutnię gdzie czeka już DELTA IV Heavy z ładunkiem pod owiewką:


Ale cóż to chyba z tego podekscytowania przegapiłem odliczanie i rakieta opuściła już lunch pad:


Przechodzimy do kolejnego etapu lotu mianowicie odrzucenia bocznych zbiorników:


Po odrzuceniu zbiorników oraz owiewki kapitan misji rozpoczął chyba nieco opóźniony zwrot grawitacyjny:

Po odstrzeleniu wieżyczki ratowniczej nie pozostaje już nic tylko wiara, że inżynierowie wszystko dobrze policzyli i statek dotrze na Muna.
Przenosimy się już do KSC gdzie na monitorach możemy podziwiać widok dokowania z lądownikiem Eagle II:

Po tym dokowaniu piloci wykonali tylko jeszcze poprawkę inklinacji orbity i przeszli do manewru transferu w zasięg grawitacyjny Muna:

Po udanym transferze i hamowaniu na orbicie Muna dwóch kerbonautów przeszło do lądownika, oddokowało go i pomyślnie wylądowało na Munie:

Z raportu misji dowiedzieliśmy się, że w miejscu lądowania już niebawem powstanie pierwsza baza na Munie. Co do modułu Eagle pozostał on na orbicie muna by posłużyć za późniejszy moduł dowodzenia stacją.

Natomiast nasze czułe aparaty zarejestrowały ruch na lunch pad nr 2. Jak się okazało były to próby nowej kabiny która pomieści 7 kerbali:


Dowiedzieliśmy się również że moduły stacji orbitującej wokół Muna już się wygrzewają w hangarach i tylko oczekują na postawienie ich na którejś z rakiet DELTA IV.
To wszystko na dziś więcej już jutro, a jeśli nie to w poniedziałek na pewno.

    1. Budowa rakiet nośnych rodziny DELTA IV  +
    2. Powrót kerbanoutów na powierzchnię Muna  +
    3. Budowa samowystarczalnej stacji na orbicie Muna
    4. Budowa stałego siedliska na powierzchni Muna
    5. Budowa rakiet nośnych rodziny SLS
    6. Wysłanie sądy badawczej lokalizującej misję na Dunę
    7. Lądowanie do końca dekady na Dunie
    8. Budowa samowystarczalnej stacji na orbicie Duny
    9. Lądowanie na Ike w ciągu roku od ukończenia stacji orbitującej wokół Duny
    10. Budowa samowystarczalnej kolonii na Dunie

19

Własna twórczość / Polandia. Alternatywna historia coby było gdyby?

« dnia: Pon, 22 Wrz 2014, 10:04:05 »

Polandia cz. I

K.S.C. SOBKOS Company przedstawia

alternatywny program kosmiczny w świecie Kerbinu.

Na początek trochę historii.

Dawno temu w czasach z przed pierwszej rakiety na paliwo stałe. Tak w ogóle to gdzieś na Kerbinie żyło trzech braci Kermanów Jebediah, Bob i Bill. Każdy z nich wyruszył w trzy strony świata by założyć swoje osady. Bob osiedlił się na południu, Bill gdzieś na wschodzie natomiast Jebediah tam gdzie dziś znajduję się Kosmodrom SOBKOS-u.

ok. 800 r.e.k.*- pierwsze wzmianki o państwie zwanym Polandia założonym rzekomo przez potomków Jebediah Kermana
996 r.e.k – Niejaki Myszków przyjął religię Kerbolską, którą nadawano przez zanurzenie w prastarej cieczy zwanej monopropellaną.
1000 r.e.k. Mniszków syn Myszkowa zwołał pierwszy zjazd władców świata kerbińskiego w celu ustalenia przyszłości Kerbinu. Postanowienia zjazdu nie weszły w życie z racji śmierci organizatora niedługo po zjeździe.
1385 r.e.k. Kermina i niejaki Kirgiłło podpisują wKrebie akt, który na najbliższe 400 lat połączył państwa dawnych wrogów. Unia ta zażegnała konfilkt istniejący od czasów Jebediah i Bill’a Kermanów.
1543 r.e.k. Niejaki Nicolaus Kermicus wstrzymuje Kerbol oraz rusza Kerbin wraz z innymi planetami. Religia Kerbolska zrozumie i przyjmie jego dzieło dopiero sto lat później.
1569 r.e.k. W mieście Kublin zostaje podpisany akt wieczystej unii urzeczywistniającej unię z Kreby. Tworząc tym samym I Unię Obojga Kerbatoriów zwaną też RepublikąPolandii.
1616 r.e.k. Kerbal zwany KalileoKalileli zostaje wygnany i wyklęty przez wyznawców religii Kerbolskiej za potwierdzenie tez Kermicusa.
1795 r.e.k. Trzeci rozkład Unii Kerbatoriów niweczy pierwsze plany budowy statków napędzanych czarną energią w rurze.
1918 r.e.k. po I wielkiej wojnie kerbinianej Republika Polandii znowu pojawia się na mapie Kerbinu. Przewodzi jej niejaki Josip Kersudzki.
1939 r.e.k. Wybuch II wielkiej wojny Kerbinianej niweczy prace II Unii Kerbatoriów nad energią pozyskiwaną z paliw ciekłych i utleniaczy.
1944 r.e.k. W Keheranie trzech wielkich przywódców podpisuje układ którego warunki dyktuje przedstawiciel II Unii Kerbatoriów  Anders Kerkowski.
1945 r.e.k. Zostaje zawiązana III Republika Polandii. Zostaje wybrany nowy prezydent, którym zostaje StanislausKemaczek. Ogłasza on w swoim Expose, że Kerbatorzyprzejeli wszystkie projekty i prototypy wrogich jednostek. Prezydent ogłosił też rozpoczęcie Kerbatorskiego Programu Kosmicznego. Realizatorem programu została spółka K.S.C.  SOBKOS Company.
Więcej przed wami już niedługo.
*r.e.k. – rok ery kerbińskiej
*kerbatorium – w starokerbalskim: obserwatorium astronomiczne lub też czasami stolica państwa
*kerbatorzy – grupa naukowców współpracująca z armią Republiki

1952 r.e.k.

Republika Polandii wraz z SOBKOS-em poinformowała o pierwszych udanych próbach kosmicznych. Na orbitę udało się wynieść pierwszego sztucznego satelitę, który zawisł na zaskakująco wysokiej orbicie o PE= 800 km.

Satelita został wyposażony w najnowsze odkrycia technologii badawczych:

Jak komentuje SOBKOS: Tych osiągnięć nie dokonalibyśmy gdyby nie nasze wspaniałe grono naukowców i inżynierów. Przede wszystkim jednak musimy podziękować twórcom rakiety nośnej Copernicus.

1954 r.e.k.

W KSC trwają badania nad próbkami organizmów żywych oraz roślin.

1956 r.e.k.

SOBKOS wysyła na orbitę pierwsze próbki organizmów spotykanych na Kerbinie. Badania nad nimi rokują bardzo dobrze. Wysłanie kerbala w kosmos w przyszłości bardzo prawdopodobne.

1960 r.e.k.

Prezydent Polandii wraz z prezesem SOBKOS-u prezentują rakietę, która ma dokonać pierwszego suborbitalnego lotu z kerbalem na pokładzie:

1961 r.e.k.

Pierwszy udany lot kerbala w kosmos.

1962 r.e.k.

Prezydent Polandii ogłasza, że do 1970 r.e.k. pierwszy kerbal postawi stopę na Munie.
Tego samego roku SOBKOS wysyła na orbitę muna pierwszego satelitę. Celem kolejnej misji ma być wysłanie sondy z czterema łazikami, które będą poszukiwać dogodnego miejsca do lądowania dla kerbali.

Satelita bez problemowo została umiesczona na niskiej orbicie Muna. Galileo I zawisł 15km nad powierzchnią Srebrnego Globu.

Równolegle KSC prowadzi program Hevelius, który ma dostarczyć informacji niezbędnych do wysłania kerbali na Muna.


Mamy 1964 r.e.k. i oczekujemy na udane lądowanie sondy na Munie. Od tego będzie zależeć przyszłość lotów kerbali na Muna.

20

Stacje kosmiczne / Stacje Kosmiczne Sobkos Company

« dnia: Czw, 21 Sie 2014, 14:28:21 »

Witam, chciałem się pochwalić swoją stacją orbitalną. Co o niej sądzicie? Na razie wrzucam kilka screenów z etapów budowy. Planuję jej dalszą rozbudowę i będę się starał wrzucać screeny wraz z postępami.
Program : Katharsis
Orbita: AP: 159 426 m PE: 159 038
Aktualna masa: 321,8 t.
Liczba części: 1109
Załoga: 12 Kerbali
Zapasy:
-Mono Propellant: 5633/12690
-Food: 3786/4010
-Water: 3786/4010
-Oxygen: 3786/4010
-Electric Charge: 40900/40900
-Liquid Fuel: 1460/1800
-Ofidizer: 1784/2200
-Kibbal: 550/550

Do rozgrywki używam następujących modyfikacji:
-000_Toolbar,
-Active Texture Managment,
-Deadly Reentry,
-Ferram Aerospace Research,
-KSP Science Library,
-Procedural Fairings,
-Remote Tech 2
-Station Science,
-Thunder Aerospace.

A teraz już do rzeczy. Cały program jest obsługiwany prze rakietę nośną URANOS III (jeśli komuś skradłem nazwę niech wybaczy). Która działa w systemie ASPARAGUS i prezentuje się mniej więcej tak:


Początki budowy są zawsze łatwe gdy zaczynamy od lekkich części na początek trzon naszej stacji stworzony w trzech lotach: dwa zespoły jeden z 10 dokami drugi z 9 oraz na samym dole habitat dla przyszłej zalogi:


Pora na trochę nauki. Na orbicie umieszczamy laboratorium wyposażone w kilka przydatnych próbników:


Tuż przed pocałunkiem Na orbicie umieściliśmy właśnie zbiornik na paliwo ciekłe potrzebny w późniejszych misjach:


I tuż po:D


Dzięki naszemu laboratorium mogliśmy odblokować nowe części wprost ze Station Science, które dużo ważą a co za tym idzie ciężko się nimi manewruje ale wszystko wyszło tak jak miało wyjść:


A tak wyglądają wszystkie trzy laboratoria:


Teraz trochę pora na błądzenie w poszukiwaniu weny. Na początek zdeorbitowany później moduł z Kibbalem:


Na stację doleciały wreszcie próbniki do wysyłania badań na Kerbin:


Dokowanie drugiego z próbników:


Próbniki wypełnione nauką dotarły do inżynierów z KSP a my zajęliśmy się energią dla Katharsis, której zużycie podczas wykonywania badań było na granicy produkcji. Na module energetycznym możecie ujrzeć również kapsułę która towarzyszy nam przy wynoszeniu wszystkich modułów bezzałogowych:


A tak prezentuję się Katharsis z dwoma modułami energetycznymi:


W międzyczasie dzielny kerbal Bill postawił nogę na Munie oraz Minmusie:



Natomiast dzielny Jebediah przyjmował najnowsze cudo techniki: moduł do badania próbek gleby:


Ostatnie dwie misje w stronę Katharsis miały za zadanie dostarczenie nowych próbników do wykonywania badań orbitalny. Misje te obarczone były dużym ryzykiem gdyż dokowanie odbywało się w wąskich "tunelach" wiodących do doków tak aby nie uszkodzić paneli słonecznych:


A tak prezentuje się Katharsis obecnie:




Do zobaczenia niedługo na dalszym etapie programu Katharsis.