stPentagon Corp.Per aspera ad astra Projekt JoolCzęść ICzasy starożytne - Babilończycy odkryli Moho, Eve, Dunę i Joola.
III wiek p.n.e. - Arystarch z Samos jako pierwszy proponuje heliocentryczny model układu Kerbola.
1543 rok - Nicolaus Copernicus ogłasza model heliocentryczny.
1605 rok - Johannes Kepler formułuje w
Astronomia Nova swoje pierwsze dwa prawa.
1610 rok - Galileo Galilei odkrywa kilka księżyców Joola oraz potwierdza obserwacyjnie odkrycia Nicolausa Copernicusa. Tworzy lunetę.
1684 rok - Isaac Newton potwierdza matematycznie prawa Keplera.
1992 rok - pewien profesor za pomocą teleskopu obserwuje Kerbin. Gdy jego asystent tłumaczy mu, że teleskopy nie działają w ten sposób, astronom odkrywa, że zauważył właśnie nieznany do tej pory obiekt posiadający wodę oraz tlenową atmosferę. Po kilku chwilach dalszych obserwacji pobliskich obiektów stwierdza, że ma do czynienia z księżycem Joola, któremu na cześć swojej córki nadaje imię Laythe.
2013 rok - po fuzji kilku przedsiębiorstw zajmujących się aeronautyką i astronomią powstaje korporacja stPentagon. Szefem zarządu zostaje Felix Kerman, głównym rzecznikiem prasowym Shook Kerman. Pierwszym dużym sukcesem stPentagon był projekt JRocket, zakładający tworzenie rakiet nośnych ze znacznie wydajniejszych silników odrzutowych.
-No i? - Pyta się prezes, wyrzucając kartkę z notatkami historycznymi do kosza. - Zawsze powtarzałem, że nie powinno się patrzeć w przeszłość, bo to nas może opóźnić.
-Chodzi o to, że wspomniany tutaj Laythe nie ma ustalonego statusu prawnego. - rzecznik prasowy podrapał się po nosie. - myślę, że dobrym pomysłem byłoby utworzenie tam centrali równorzędnej z KSC, dzięki czemu mielibyśmy bazę wypadową na cały układ Joola.
-Hmm... - Felix zaczął gorączkowo myśleć, po czym nagle rzucił się do teczki z podpisem "raporty sond", wyciągnął jedną z kartek i zaczął czytać:
Sonda skanująca Jool-3
Pol pokryty jest dużą ilością związków chemicznych na bazie fosforu, który mógłby być wykorzystany do superwydajnych silników fosforowych, nad którymi pracują naukowcy z działu S-5. Bardzo małe ilości fosforu na Kerbinie uniemożliwiają w praktyce korzystanie z takich silników.
Powierzchnia Tylo pokryta jest skałami ryolitowymi, prawdopodobnie jest z niej zbudowana w całości. W większości skały te są zbudowane z kwarcu, który mógłby zostać użyty do...
Prezes zamknął raport i spojrzał się na Shooka.
-Na operacjach na księżycu Joola moglibyśmy zbić fortunę! - krzyknął.
-Zastosowanie takiej bazy byłoby jeszcze jedno - uśmiechnął się Shook: czeka go podwyżka. - zamiast transportować wydobyte surowce na Kerbin, co byłoby dość drogie, moglibyśmy założyć na Laythe kolonię połączoną z drugim centrum kosmicznym. Misje mogłyby być prowadzone bezpośrednio stamtąd, co ułatwiłoby nam w przyszłości prowadzenie działań poza SOI Kerbolu.
-Dobra, więc słuchaj: spisz wszystkie cele i sposoby, w jaki ma być przeprowadzony projekt kolonizacji Laythe, a później zanieś to do Richdina. Będzie głównym menedżerem projektu.
-Tak jest!
Po kilku godzinach projekt pierwszego pojazdu trafił do głównego inżyniera Hermenegiliusza Kermana. Prosta baza orbitalna BW miała pomieścić 7 kerbonautów, 1440 jednostki paliwa, 750 jednostek RCS oraz co najmniej 3 doki. "Ze stacją będzie łatwo, gorzej z rakietą..." - pomyślał inżynier. Całkiem spora konstrukcja musi dotrzeć na orbitę Laythe!
Prace ruszyły dość szybko, w międzyczasie menedżer projektu Richdin Kerman złożył pierwszą załogę bazy - razem z nim polecą na miejsce nowo mianowani zastępcy menedżera: Jedald Kerman, naukowiec, który badał próbki przyniesione przez sondę Jool-3, Neilney Kerman, który przez ostatnie dwa lata zarządzał rozbudową KSC, oraz pułkownik Jedbus Kerman. W jego przypadku sprawa jest poważniejsza - kerbonauci kierujący pojazdami to w większości żołnierze, stanowiący podobnie jak naukowcy "frakcję" wewnątrz stPentagon. Mogliby nie uznawać wyższości cywili takich jak Richdin, zwłaszcza w odległości milionów kilometrów od najbliższego sądu wojskowego. Obecność znacznie wyższego stopniem pułkownika będącego jednocześnie lojalnym podwładnym Richdina może pomóc w utrzymaniu bezpieczeństwa.
Pojedynczą misją związaną z dostarczeniem stacji BW na orbitę Laythe będzie kierował szef misji, pierwszy pilot major Podfen Kerman, zastępcą szefa misji oraz drugim pilotem zostanie starszy chorąży sztabowy Nelburry Kerman. Ostatnim członkiem załogi będzie mechanik, chorąży Shepgel Kerman.
Po długich przygotowaniach i budowie rakiety wszyscy szczęśliwie i bez opóźnień dożyli okna startowego. Wreszcie BW, pierwsza misja projektu Jool, ruszyła!


Po separacji pierwszego członu rakiety wynoszącej.

Misja BW została oficjalnie wykopana w kosmos, znajduje się na orbicie 120x120 km.

Przygotowania do manewru przyspieszania w celu przejścia do SOI Joola.

W międzyczasie nastąpiła separacja ostatniego członu rakiety wynoszącej i włączenie silnika manewrowego.

Po zakończonym manewrze mechanik, chorąży Shepgel Kerman, wychodzi na zewnątrz i sprawdza wszystkie systemy.

Czas misji: dzień 23. godz. 8:13, rozpoczyna się manewr zmiany inklinacji orbity wokół Kerbolu w celu dopasowania jej do Joola.

W czasie manewru zaobserwowano małą czarną kropkę na tle Kerbolu. Po obliczeniu pozycji planet okazało się, że jest to Kerbin.

Czas misji: dzień 77, godzina 17:00. Pojazd mija orbitę Dresa. Zauważalny staje się ruch księżyców wokół Joola.

Czas misji: dzień 209, godzina 1:10. Pozostał dokładnie jeden dzień do wejścia w SOI Joola. Chorąży Shepgel Kerman sprawdza jeszcze raz wszystkie systemy w pojeździe i obserwuje księżyce Joola, które są teraz bardzo wyraźnie widoczne. Po chwili wraca do kabiny.
-Panowie! Zaczynam się cieszyć, że tam zamieszkamy. Będziemy mieli świetne widoczki, już wyobrażam sobie oglądanie Joola z powierzchni Laythe! - mówił zachwycony do interkomu.
-Jeszcze troszkę poczekasz - odpowiedział Richdin. - dopóki nie przyślą pierwszych członów bazy na powierzchni, będziemy spędzać całe dnie wewnątrz bazy orbitalnej. Możemy czekać nawet rok!
-Wiem, poinformowano nas o tym, podobnie jak o tym, że urlopy będziemy od tej pory spędzać na jednej z wysp Laythe. Wytrzymamy!

Czas misji: dzień 217, godz. 20:20 czasu Kerbin. BW rozpoczyna manewr zamknięcia orbity i zmniejszenia peryapsy na wysokość 35 tysięcy kilometrów.

W trakcie lotu w stronę Joola.

-Łaał... - zachwycił się Jedald, który do tej pory widział Joola tylko na zdjęciach. - jakie to wielkie. I patrzcie, jak blisko jest Laythe!

Czas misji: dzień 294, godz. 6:50. W peryapsie rozpoczął się manewr cyrkuralizacji orbity. Apoapsa wyrównała się z peryapsą na wysokości około 35 tysięcy kilometrów. 5 i pół godziny później kolejny manewr - wyrównanie inklinacji z Laythe w celu usunięcia ponad 17-stopniowej różnicy nachylenia orbit.

Półtora dnia później, czas misji: dzień 295, godz. 23:15 czasu Kerbin. BW wchodzi na orbitę Laythe. 20 minut później rozpoczyna się manewr cyrkuralizacji orbity na wysokość 100 kilometrów..

Czas misji: dzień 296, 25 minut po północy czasu Kerbin. Separacja silnika manewrowego, ostatnia kontrola techniczna.



Szef misji major Modfen Kerman rozkazał otworzenie anten i nadanie sygnału "CEL.OSIAGN.100%". Po czterech minutach i 46 sekundach sygnał dotarł na Kerbin. Odpowiedź "DOBRZE.CZEKAĆ" wróciła po kolejnych 4:46 minutach, w czasie których wszyscy w KSC uspokoili się po wielkiej euforii, a raport został położony na biurku Felixa Kermana.