Przepraszamy, ale goście nie mogą zobaczyć zawartości spoilera.
Spis rzeczy:
Aby zobaczyć link -
ZAREJESTRUJ SIĘ lub ZALOGUJ SIĘ
Aby zobaczyć link -
ZAREJESTRUJ SIĘ lub ZALOGUJ SIĘ3. ...
i
Rok kerbalski 2089
Grupa naukowców z Akademii Absolutnej Astronomii dokonuje nieprawdopodobnego odkrycia. Niemal na krańcu układu Kerbolskiego wykryto obiekt, który wyemitował w przestrzeń kosmiczną sporą dawkę promieniowania elektromagnetycznego. Dokładne obserwacje wykazały, że w sferę oddziaływania gwiazdy centralnej wszedł nowy obiekt, powodując anomalię magnetyczną - wywołała ją błądząca przez kosmos planeta typu Jowiszowego, która prawdopodobnie miliardy lat temu, na wskutek astronomicznej katastrofy, opuściła własny system.
Aktualnie krąży wraz ze swoimi martwymi księżycami na bardzo niestabilnej orbicie dookoła Kerbolu i stanowi wielką zagadkę dla uczonych.
Rok kerbalski 2099
Obserwacje potwierdziły, że system Calpamos jest, jak na jego lokalizację, niezwykle gorącym obiektem. Planeta, mimo że jest dużo bardziej odległa od Jool, jest niemal równie ciepła jak on. Niestety, odległość uniemożliwia dokładniejsze badania tej planety. W sekcji eksploracji kosmosu konglomeratu Eye of the Dragon podjęto śmiałą decyzję o zorganizowaniu misji załogowej na orbitę giganta.
Rok kerbalski 2109
Odkurzony i wyremontowany zabytkowy obiekt wciąż funkcjonował jako centrum kosmiczne, klasyczny design przywodził na myśl nostalgiczne myśli o pionierach eksploracji kosmosu. Teraz, w epoce silników termicznych, plazmowych i pozyskiwaniu energii z reaktorów fuzyjnych rakiety chemiczne były wykorzystywane w rzadkich sytuacjach, gdy liczyła się przede wszystkim moc. Wysłanie na orbitę statku badawczego z prototypowym napędem międzygwiezdnym z pewnością jest warte zachodu i ryzyka.
Eye of the Dragon Corp. - Better WorldsEtap I - Rekonesans
Żadna bezzałogowa sonda o konwencjonalnym napędzie nie wykonałaby misji w sensownym czasie. Sam lot w jedną stronę trwałby kilkadziesiąt lat, a niestabilna orbita i anomalie pola magnetycznego w okolicy nowej planety z pewnością nie ułatwiłyby zadania. Zdecydowano się na konstrukcję potężnego statku badawczego, który w przyszłości przejmie funkcje stacji dowodzenia operacji w Calpamos.
Załogę stanowi dziewięciu kerbalonautów - piloci, inżynierowie, ale przede wszystkim naukowcy kilku dziedzin, od keografii, poprzez astrobiologów do fizyków. Ich zadaniem jest oczywiście zbadać strukturę systemu, jego skład i inne tajemnice niemożliwe do wykrycia przez teleskopy.
Zasilany potężnym reaktorem fuzyjnym statek jest w stanie błyskawicznie poruszać się po całym układzie, dzięki wykorzystaniu napędu WARP. Do zmiany prędkości wykorzystuje silnik Vista, działający na zasadzie przyspieszania cząsteczek paliwa wysokoenergetycznym laserem. Zużycie energii i produkowane przez cały pojazd ciepło wymaga obecność wielkich, rozkładanych radiatorów.
Cała ta zaawansowana i niezwykle niebezpieczna technologia jest teraz zależna od prostej rakiety chemicznej która zabierze pojazd na orbitę.
Oto ED Krawiec Mk 2
Mike Kerman, kapitan Krawca, nie czekał długo na pierwsze w historii uruchomienie napędu nadświetlnego. Po zatwierdzeniu trasy przez nawigatora i ustawieniu limitu na 50% prędkości światła statek zwrócił się ku słońcu i wykonał skok.
W czasie nie dłuższym niż podróż tanimi liniami lotniczymi ekspedycja znalazła się w sferze oddziaływania grawitacyjnego Calpamos. Po wyjściu z nadprzestrzeni jedynym problemem była tylko wysoka prędkość orbitalna, wynosząca coś około... 15 kilometrów na sekundę.
- Brian, opcje! - rzucił komendę Mike, analizując trajektorię na swoim stanowisku.
- Się robi, sir! Możemy wykonać hamowanie aerodynamiczne nad planetą, ale Erlock Kerman na podstawie wstępnych skanów uznał LV426 za najciekawszy obiekt i tam będziemy hamować. Tylko muśniemy atmosferę, bo przy tej prędkości nie mamy szans przetrwać lotu niżej. Możemy też hamować silnikiem już teraz, ale będzie to bardzo kosztowne.
- Czy możemy skakać o kilkaset tysięcy kilometrów?
- Umm... jest to technicznie możliwe, ale...
- Wykonamy hamowanie aerodynamiczne nad LV426 a resztę prędkości wytracimy silnikiem, już poza jej wpływem. W razie czego zawsze możemy przemieścić się z powrotem przed księżyc.
- To bardzo ryzykowna opcja, kapitanie.
- Mnie pasuje.
Ustawianie trajektorii przebiegającej przez wysokie partie atmosfery
Złożenie radiatorów przed wejściem w atmosferę z ogromną prędkością
Pierwsze przejście przez atmosferę
ED Krawiec opuszcza strefę przyciągania księżycaPo powtórzeniu kilka razy sekwencji - wlot w atmosferę z hamowaniem silnikiem - wylot z atmosfery - krótki skok nadprzestrzenny przed planetę wyhamowano statek do 10 kilometrów na sekundę, po czym pozwolono by opuścił strefę wpływów tajmniczego, górzystego księżyca by wyhamować pojazd silnikiem nad planetą, pozwalając przy tym dokładnie przeanalizować orbitę systemu i skład poszczególnych planet przez kilka tygodni drogi po bardzo rozciągniętej orbicie.
W końcu wykonano delikatny manewr kierujący Krawca na LV426, statek ostatecznie zaparkował na nachylonej orbicie i rozpoczął dokładny skan powierzchni.
LV426
600 km średnicy
Grawitacja - 0.85 g
Atmosfera - sięga 100 km, gęstość nieznana, obecność tlenu potwierdzona
Powierzchnia górzysta, obecność Kethanu prawdopodobna, wykryto miejscowe anomalie magnetyczne - lokalizacja powyżej
Pokaż wiadomości
